Już za ziemskiego życia podejmujemy decyzje, które będą miały wpływ na naszą wieczną przyszłość. Biblia mówi: „Ci... którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha – do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha – do życia i pokoju. A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu... Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia”. Rz 8,5-7.10 BT.
Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. Biblia mówi: „Ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania. A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył... Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją”. Łk 20,35-38 BT.
Biblia mówi, że wieczna przyszłość zacznie się w chwili zmartwychwstania sprawiedliwych w czasie powtórnego przyjścia Jezusa: „Bo to wam mówimy przez słowo Pana, że my, którzy pozostaniemy żywi do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. Gdyż sam Pan z okrzykiem, z głosem archanioła i dźwiękiem trąby Bożej zstąpi z nieba, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, którzy pozostaniemy żywi, razem z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem”. 1 Tes 4,15-17 UBG.
Koniec naszych czasów stanie się początkiem wiecznej przyszłości, gdyż dla zbawionych Bóg przygotował wszystko nowe. Biblia mówi: „Zaś dzień Pana przyjdzie jak złodziej w nocy. W nim niebiosa przeminą z wielkim hukiem, a ciała niebieskie będą płonąć oraz zostaną roztopione; także ziemia i prace na niej zostaną spalone. Ale według Jego obietnicy, my oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których zamieszkuje sprawiedliwość”. 2 P 3,10.13 NBG.
Oczekujemy również nowego ciała, gdyż Biblia mówi: „Nasza... ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała...”. Flp 3,20-21 BW.
Zbawieni nie pozostaną na wieki w niebie, lecz po symbolicznym okresie tysiąca lat, albowiem „…jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień”. 2 P 3,8 BT, powrócą na Ziemię. Dlatego Pismo Święte nie zaprzecza sobie, gdy czytamy w nim, że powędrują oni z Chrystusem do nieba. Biblia mówi: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele... Idę przecież przygotować wam miejsce”. J 14,2 BT. Zapewnienie o wieczności na Ziemi też nie jest sprzecznością. Biblia bowiem mówi: „Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię”. Mt 5,5 BT.
Biblia mówi, że zbawieni będą zaproszeni na wspaniałą ucztę Baranka: „Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka!” Ap 19,9 BT. Jezus zapowiedział ją słowami: „Nie będę pił odtąd z tego owocu winorośli aż do owego dnia, gdy będę go pił z wami na nowo w Królestwie Ojca mego". Mt 26,29 BW. Wtedy wszyscy zbawieni będą w niebie tysiąc lat. Biblia mówi: „Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat”. Ap 20,6 BT. Po tym czasie zbawieni zstąpią z Chrystusem na Ziemię, „...albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi. I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. Zwycięzca odziedziczy to wszystko i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem”. Ap 21,1-5.7 BW.
Trudno nam sobie wyobrazić ten nowy świat, gdyż będzie to „to, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”. 1 Kor 2,9 BT. Jednak z całą pewnością będzie to wspaniała rzeczywistość.
Podsumowanie. Wierzący nie obawiają się przyszłości, gdyż „Tak mówi Pan... Kto zwiastował od dawien dawna przyszłe rzeczy?...”. Iz 44,6-7 BW. Wiedza zawarta w Słowie Bożym, wiara, wytrwałość i czujność są pomocne w spokojnym oczekiwaniu na spełnianie się proroctw. Biblia mówi: „Zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w Chrystusie Jezusie. Ilu nas tedy jest doskonałych, wszyscy tak myślmy; a jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi; Tylko trwajmy w tym, co już osiągnęliśmy”. Flp 3,14-16 BW.
Obecny świat przeminie wraz z drugim przyjściem Chrystusa. Warto zatem zastanowić się, czy ziemskie rzeczy nie przesłaniają nam tych najważniejszych – wiecznych, dlatego Biblia mówi: „O tym, co w górze, myślcie, nie o tym, co na ziemi”. Kol 3,2 BW, bo „Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu”. Iz 65,17 (BT). A wtedy Bóg „...otrze z ich (zbawionych) oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już /odtąd/ nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły”. Ap 21,4 BT.