W alfabecie hebrajskim jota – י – jest najmniejszą (w postaci drobnej kreski) literą. Podobnie jest w alfabecie greckim.
Powołując się na tę literę, Pan Jezus powiedział: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić”. Mt 5,17 BT.
Powyższy tekst dotyczy wypełnienia się proroctw o Jezusie, zawartych w Starym Testamencie, co potwierdza Łukasz słowami: „Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach”. Łk 24,44 BT.
Dalej Chrystus naucza: „Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios. Albowiem powiadam wam: Jeśli sprawiedliwość wasza nie będzie obfitsza niż sprawiedliwość uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do Królestwa Niebios”. Mt 5,18-20 BW.
Skoro prawo dotyczące Mesjasza przyszedł wypełnić Jezus, skoro prawa dotyczące państwowości Izraela dotyczyły tylko Żydów, skoro z prawa Mojżeszowego, dekretem apostołów obowiązywało, co następuje: „Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!”. Dz 15,28.29 BT, to oznacza, że słowa Jezusa z 5 rozdziału Mateusza dotyczą Dekalogu.
Fragment: „Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim”. Mt 5,19 BT – jest niewłaściwie interpretowany, sugerując, że ci, którzy zmieniliby czy przestąpiliby tylko jedno przykazanie, wejdą do królestwa Bożego. Biblia mówi: „Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam”. Pwt 4,2 BT. Nie jest tu powiedziane „wybrane nakazy Pana” czy „choćby kilka nakazów Pana”. Nakazy. Wszystkie nakazy, albowiem „Choćby ktoś przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę za wszystkie”. Jk 2,10 BT.
Zatem „Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska” Mt 5,18 BT w podanym przez Boga Prawie nie może być zmieniona, pominięta, nieprzestrzegana. Wzmocnienie zwrotu „ani jedna jota” zwrotem „ani jedna kreska” ma za zadanie uzmysłowić czytającym ważność tej wypowiedzi. Biblia mówi: „Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo. Albowiem przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne – streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego! Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa”. Rz 13,8- BT.
„Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego”, co oznacza, że każdy, kto zna Boże Prawo, podobnie jak np. faryzeusz, jeśli nawet „na jotę” je przestąpi i naucza, że nie jest istotne, czy się go przestrzega, czy nie, poprzez swoje nauki prowadzi innych ku złej drodze i złej bramie. Jezus ostrzegał: „Uważajcie i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów!... Jak to, nie rozumiecie, że nie o chlebie mówiłem wam, lecz: strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów? Wówczas zrozumieli, że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów”. Mt 16,6.11.12 BT. „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą”. Mt 23,13 BT.
W zdaniu „Dopóki niebo i ziemia nie przeminą ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni”. Mt 5,18 BT, zwróćmy uwagę na jeszcze jeden fakt – słowo „spełniać” użyte jest też w modlitwie „Ojcze nasz”. Biblia mówi: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak, jak i w niebie”. Mt 6,9.10 BT. Sugeruje to, że proroctwa dotyczące Jezusa wypełniły się, ale wola Boga ma się spełniać nadal w wierzących, „Dopóki niebo i ziemia nie przeminą”, czyli aż przyjdzie Jego królestwo. A wówczas faktycznie nie będzie istniała potrzeba przypominania Bożych praw, ponieważ każdy zbawiony będzie miał je w sercu. Biblia mówi: „Ja dam im nowe serce i nowego ducha włożę do ich wnętrza; usunę z ich ciała serce kamienne i dam im serce mięsiste, aby postępowali według moich przepisów, przestrzegali moich praw i wykonywali je. Wtedy będą mi ludem, a Ja będę im Bogiem”. Ez 11,19.20 BW. „Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. I nie będą się musieli wzajemnie pouczać, jeden mówiąc do drugiego: Poznajcie Pana! Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie – wyrocznia Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał”. Jr 31,33.34 BT.
Podsumowanie. Nikt nie ma prawa ani „na jotę” zmieniać Bożych nakazów, zakazów i pouczeń. W nich zawarta jest Jego mądrość, miłość i troska. Dlatego przestrzegając Bożego Prawa „co do joty”, czyli szczegółowo, dokładnie, całkowicie, mamy pewność Jego błogosławieństwa: „Tak mówi Bóg: Dlaczego przekraczacie przykazania Pańskie? Dlatego się wam nie szczęści!”. 2 Krn 24,20 BT. „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają. Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę”. Prz 30,5.6 BT.