Pewnego dnia między Chrystusem a Jego uczniami wywiązała się następująca rozmowa: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? J 14,1-5 BT.
Konsternacja – Jezus twierdził, że uczniowie znają drogę, Tomasz temu zaprzeczył. Zatem czy obaj mieli na myśli tę samą drogę?
Wcześniej, wygłaszając Kazanie na Górze, Jezus powiedział: „Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!”. Mt 7,13-14 BT.
Innym razem „...ktoś Go (Jezusa) zapytał: Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni? On rzekł do nich: Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli”. Łk 13,23-24 BT. O kim mówił Chrystus? „Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia, i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia? Wtedy oświadczę im: Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!”. Mt 7,21-23 BT.
W tym momencie musimy uzmysłowić sobie, co tak naprawdę oznaczają słowa „wy, którzy dopuszczacie się nieprawości”. Biblia wyjaśnia: „Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają ciemność w światłość, a światłość w ciemność, zamieniają gorycz w słodycz, a słodycz w gorycz. Biada tym, którzy we własnych oczach uchodzą za mądrych i we własnym mniemaniu za rozumnych! Biada tym, którzy są bohaterami w piciu wina i mocarzami w mieszaniu mocnego napoju, Którzy uniewinniają winowajcę za łapówkę, a niewinnym odmawiają sprawiedliwości”. Iz 5,20-23 BW.
Nie wystarczy dobrze o sobie myśleć, często się słyszy: Nie jestem złym człowiekiem, nie kradnę, nikogo nie zabiłem, nie cudzołożę, co tydzień do kościoła chodzę, więc nie dla mnie jest piekło… „Nie tędy droga”. Trwając w samozadowoleniu, usłyszymy: „... nie mają bowiem rozumu, jeśli do siebie swoją własną miarę przykładają i siebie z samymi sobą porównują”. 2 Kor 10,12 BW. Rozumni wiedzą, że „świat przemija wraz z pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki”. 1 J 2,17 BW.
Rozumni posłuchają, co mówi Bóg. A „Tak mówi Pan: Przystańcie na drogach i patrzcie, pytajcie się o odwieczne ścieżki, która to jest droga do dobrego i chodźcie nią, a znajdziecie odpoczynek dla waszej duszy...”. Jr 6,16 BW. Właśnie o „odwiecznej ścieżce” mówił uczniom Jezus, o drodze, która prowadzi do królestwa Bożego, gdzie Bóg „będzie mieszkał z nimi (zbawionymi), a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi”. Ap 21,3 BW.
Ta droga z pewnością nie jest „dla niewiernych, których umysły zaślepił bóg tego świata, aby nie olśnił ich blask Ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga”. 2 Kor 4,4 BT; dla tych, którym Jezus zarzucił, że „...przestępujecie przykazanie Boże dla waszej tradycji...”. Mt 15,3 BT; dla „zagarniętych” przez „...filozofię, będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie”. Kol 2,6-8 BT; dla „...bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców...”. Ap 21,8 BW.
Biblia mówi: „Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci”. Prz 16,25 BW. Gdy stajemy na rozstaju dróg, pytajmy więc z wiarą i ufnością: „Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce; doświadcz i poznaj moje troski, i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej, a skieruj mnie na drogę odwieczną!”. Ps 139,23-24 BT. „A gdy będziecie chcieli iść w prawo albo w lewo, twoje uszy usłyszą słowo odzywające się do ciebie z tyłu: To jest droga, którą macie chodzić!”. Iz 30,21 BW.
„Droga odwieczna”, to droga zgodna „z prawdą Ewangelii”. Ga 2,14 BT. A prawda głosi, byśmy postępowali „drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas”. Ef 5,1 BT.
Dlatego właśnie Pan Jezus, przedstawił się, mówiąc: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”. J 14,6 BT. On przyszedł do nas, grzeszników, by nas nauczać o drodze prowadzącej do zbawienia. „A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa”. J 17,3 BT. Musimy uwierzyć w Chrystusa, przylgnąć do Niego, przestrzegać przykazań i ustaw, ponieważ „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”. J 14,6 BT – powiedział Zbawiciel.
Droga odwieczna jest wąska i wyboista, ponieważ Jezus „Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz...”. Iz 53,3 BW. Każdy, kto Go poznał, będzie „uczestniczyć w cierpieniach jego...”. Flp 3,10 BW, będzie musiał „doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń”. 1 P 1,6 BT.
Jednak warto, ponieważ nie ma innej drogi wiodącej do życia wiecznego. Wierzący, którzy kroczą tą drogą „...otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył”. 1 Kor 2,12 BW.
Przyjmijmy więc Boży dar, Jezusa Chrystusa, albowiem „W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu”. 1 J 4,9 BT, „Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz”. Rz 10,9 BW. I dlatego „Rozumny idzie drogą życia wzwyż, aby uniknąć krainy umarłych w dole”. Prz 15,24 BW.
Podsumowanie. Odpowiedź na pytanie apostoła Tomasza: „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? J 14,5 BT brzmi: Ponieważ Chrystus powiedział: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”. J 20,17 BT, więc wiemy, dokąd poszedł. Jednak trzeba kroczyć Jego śladami, a wtedy poznamy, że zbawienie możliwe jest tylko przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Bo to On jest „...drogą i prawdą, i życiem”. J 14,6 BT „I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni”. Dz 4,12 BT.