„Jak wygląda tęcza, która pojawia się na obłoku (…)"? Ez 1,28 BW. To zjawiskowy półkolisty wielobarwny łuk. Jednak w tym opracowaniu nie tyle chodzi o zjawisko załamywania i rozszczepiania białego światła we wnętrzu kropli deszczu, ile o szczególny biblijny znak: „Rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które zawarłem między Mną a wszystkimi istotami, jakie są na ziemi”. Rdz 9,17 BT.
Z biblijnego opisu wynika, że tęcza była dla Noego i jego rodziny zjawiskiem zupełnie nowym i zapewne dlatego została mu dana jako szczególny znak. Nawiązanie do przysięgi danej Noemu znajdziemy w przymierzu pokoju. Biblia mówi: „W przystępie gniewu ukryłem przed tobą na krótko swe oblicze, ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem, mówi Pan, twój Odkupiciel. Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego, kiedy przysiągłem, że wody Noego nie spadną już nigdy na ziemię; tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie ani cię gromić nie będę. Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad tobą”. Iz 54,8-10 BT.
Szczególnym jest fakt, że tęcza miała przypominać nie Noemu, ale Panu Bogu o treści przymierza. Biblia mówi: „Gdy zatem będzie ten łuk na obłokach, patrząc na niego, wspomnę na przymierze wieczne między mną a wszelką istotą żyjącą w każdym ciele, które jest na ziemi”. Rdz 9,16 BT.
Przymierze, choć zawarte z Noem i z uwagi na jego wiarę, dotyczyło wszystkich żyjących istot aż do końca istnienia ziemi. Co więcej, jest to przymierze bezwarunkowe, nie posiadające w swojej treści żadnego „jeśli”. Biblia mówi: „Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię”. Rdz 9,11 BT.
Pojawiająca się na niebie tęcza wyraża ogromne miłosierdzie nie tylko dla człowieka, ale i dla wszelkich istot ziemskich. Biblia mówi: „Ja, Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi”. Rdz 9,9.10 BT.
Troska o zwierzęta wyrażona jest też w pytaniach: „A czyż Ja nie powinienem mieć litości nad Niniwą, wielkim miastem, gdzie znajduje się więcej niż sto dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie odróżniają swej prawej ręki od lewej, a nadto mnóstwo zwierząt?”. Jon 4,11 BT i „Czyż nie sprzedają pięciu wróbli za dwa asy? A przecież żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych”. Łk 12,6 BT.
Patrząc na tęczę, mamy pewność, że wody nie zniszczą już ziemi i że „Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa po wszystkie czasy”. Koh 1,4 BT. Twierdzenie „wszystkie czasy” obejmuje jednak okres zamknięty, gdyż o przyszłości Pan Bóg mówi: „Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu”. Iz 65,17 BW, co potwierdzone jest w wizji Jana: „I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma”. Ap 21,1 BW.
Tęcza to też symbol Bożej sprawiedliwości. To widzialny znak przypominający powód potopu – ogromną niegodziwość ludzi. Biblia mówi: „Jeżeli bowiem Bóg aniołom, którzy zgrzeszyli, nie odpuścił (...) jeżeli staremu światu nie odpuścił, ale jako ósmego Noego, który ogłaszał sprawiedliwość, ustrzegł, gdy zesłał potop na świat bezbożnych; także miasta Sodomę i Gomorę obróciwszy w popiół skazał na zagładę, dając przykład [kary] tym, którzy będą żyli bezbożnie, ale wyrwał sprawiedliwego Lota (...) - to wie Pan, jak pobożnych wyrwać z doświadczenia, niesprawiedliwych zaś jak zachować na ukaranie w dzień sądu (...)”. 2 P 2,4-7,9 BT.
Tęcza otacza w niebie tron Boży: „A Zasiadający był podobny z wyglądu do jaspisu i do krwawnika, a tęcza dokoła tronu – podobna z wyglądu do szmaragdu”. Ap 4,3 BT, widnieje także nad głową Chrystusa: „I ujrzałem innego potężnego anioła, zstępującego z nieba, obleczonego w obłok, tęcza była nad jego głową”. Ap 10,1 BT. Ten symbol Bożego miłosierdzia daje grzesznikowi pewność, że Pan Jezus, jako pośrednik, wstawia się do Boga za każdym człowiekiem i wskazuje tęczę na obłoku jako dowód wielkiego Bożego miłosierdzia i współczucia dla błądzącego człowieka.
Podsumowanie. Symbol tęczy ma w Biblii z jednej strony wydźwięk pozytywny – daje bowiem wierzącym gwarancję bezpieczeństwa. Natomiast dla osób niewierzących ten wydźwięk jest negatywny, jeśli pamiętać o przyczynach zesłania potopu, o których Biblia mówi: „Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się. Wreszcie Pan rzekł: Zgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, bydło, zwierzęta pełzające i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem”. Rdz 6,5-7 BT.
Co zatem zrobić, aby patrząc na tęczę nie czuć strachu? Biblia mówi: „Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy… ale On jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia. Dlatego, umiłowani (…) starajcie się, aby [On] was zastał bez plamy i skazy (…)”. 2 P 3,9.14 BT.