To, co Bóg przekazał nam w Piśmie Świętym, jest prawdą. Biblia mówi: „Te słowa są pewne i prawdziwe...”. Ap 22,6 BW, „Wszystkie przykazania twoje są prawdą... Prawda jest treścią słowa twego...”. Ps 119,86.160 BW. Skoro wszystkie przykazania Boże są prawdą, zatem kto „...nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy”. 1 J 2,4 BT.
Jezus został posłany do nas po to, aby potwierdzić, że „Bóg nam świadkiem wiernym i prawdomównym...”. Jr 42,5 BT. Oznajmił więc: „...Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu”. J 18,37 BT.
Zauważmy, że z jednej strony Chrystus „dał świadectwo” o prawdziwości słów Ojca, ale z drugiej nauczał, że prawda nie tylko jest czymś, ale i Kimś. Z jednej więc strony Jezus potwierdził: „Ja im przekazałem Twoje (Ojca) słowo... słowo Twoje jest Prawdą”. J 17,14.17 BT, z drugiej – sam był potwierdzeniem prawdy, stąd Jego słowa: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”. J 14,6 BT.
Nawet przeciwnicy Jezusa przyznawali: „Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz”. Mt 22,16 BT. Apostoł Jan rozwinął tę myśl, pisząc: „Syn Boży przyszedł i obdarzył nas zdolnością rozumu, abyśmy poznawali Prawdziwego. Jesteśmy w prawdziwym Bogu, w Synu Jego, Jezusie Chrystusie. On zaś jest prawdziwym Bogiem i Życiem wiecznym”. 1 J 5,20 BT. Ten, który w prawdzie nauczał, zapewnił: „Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”. J 8,31-32 BT.
Prawda wyzwoli nas z niewoli grzechu, lecz „Jeśliście tylko słyszeli o nim (o Jezusie) i w nim pouczeni zostali...” i nie uwierzyli, że „...prawda jest w Jezusie”. Ef 4,21 BW, wtedy „...przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności – życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości – gniew i oburzenie”. Rz 2,5-8 BT.
Dziś zadanie przekonywania o prawdzie wypełnia Duch Święty, który „składa świadectwo, gdyż Duch jest prawdą”. 1 J 5,6 BW. On uzdalnia nas do rozróżniania, co jest prawdą, a co fałszem, On – Duch Prawdy, „...którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy (wierzący) Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie”. J 14,17 BT.
Całym naszym sercem powinniśmy szukać Bożej prawdy, pragnąć jej i prosić o nią: „Ześlij światło i prawdę swoją, Niech mnie prowadzą, Niech mnie wprowadzą na górę twą świętą I do przybytków twoich”. Ps 43,3 BW, „Nie odejmuj też nigdy słowa prawdy od ust moich, gdy pokładam nadzieję w prawach twoich!”. Ps 119,43 BW, gdyż „wszystkie twe przykazania są prawdą”. Ps 119,151 BW.
Jeśli więc będziemy przyjmowali Boże „Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają”. Dz 17,11 UBG, wtedy Duch Święty pomoże nam wszystko zrozumieć, ponieważ „On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy (od Ojca) i oznajmi wam rzeczy przyszłe”. J 16,13 BT.
Wprowadzenie w prawdę jest procesem wieloetapowym. Wiąże się on z pragnieniem poznania Ojca i Syna oraz z życiem w Duchu Świętym, dzięki któremu dążyć będziemy do uświęcenia i życia zgodnego z Bożą wolą. A wolą Boga jest zesłanie na ziemię szczególnego głodu, jednak nie będzie to „głód chleba ani pragnienie wody, lecz głód słuchania słów Pańskich”. Am 8,11 BT.
Ten rodzaj głodu może zaspokoić prawda o Jezusie, który powiedział: „Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie… Albowiem ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem… Jak mię posłał Ojciec, który żyje, a Ja przez Ojca żyję, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze mnie”. J 6,35.55.57 BW. Kto jest więc „...mądry, niech to zrozumie, a kto roztropny, niech to pozna. Drogi PANA bowiem są proste; sprawiedliwi po nich będą chodzić, ale przestępcy na nich upadną”. Oz 14,9 UBG.
Podsumowanie. Biblia mówi, że prawdą jest każde przekazane nam słowo Boga. „...Panie, Boże, Ty jesteś Bogiem, a słowa twoje są prawdą...”. 2 Sm 7,28 BW – poświadczał król Dawid. A Agura dodaje: „Każde słowo Pana jest prawdziwe. On jest tarczą dla tych, którzy mu ufają”. Prz 30,5 BW.
Jednak prawda nie jest tylko czymś. Chrystus, przychodząc na ziemię, stał się Słowem, które miało udział w prawdzie Boga, sam był więc pełen łaski i prawdy. Jan napisał: „I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy… imię zaś jego brzmi: Słowo Boże”. Ap 19,11.13 BW. „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy”. J 1,14 BT. Każdy człowiek ma dostęp do prawdy przez wiarę w Jezusa Chrystusa, ponieważ On jest „...droga i prawda, i żywot...”. J 14,6 BW. Trwając w Nim, a więc w prawdzie, „...będziecie prawdziwie wolni”. J 8,36 BW. Na dowód tego, że trwamy w prawdzie, „...Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!”. Ga 4,6 BT.
Pojęcie „prawda” zastosowane jest również do tego Ducha, Jezus bowiem powiedział, że Ojciec „da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki – Ducha prawdy”. J 14,16-17 BW. A „On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”. J 16,13 BT, dzięki której „prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec”. J 4,23 BT.
Gorliwie szukajmy więc prawdy, trwajmy w Tym, który jest „...droga i prawda, i żywot...”. J 14,6 BW i codziennie prośmy Ojca: „Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca, i w Tobie mam zawsze nadzieję”. Ps 25,5 BT.