Ogień z dawien dawna miał przypisane różne znaczenia symboliczne, również w Biblii. Już w Starym Testamencie znajdujemy w ogniu symbol Bożej obecności. Biblia mówi: „Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu”. Wj 3,2 (BT); „A Pan szedł przed nimi w dzień w słupie obłoku, by ich prowadzić w drodze, a w nocy w słupie ognia, aby im świecić, żeby mogli iść dniem i nocą”. Wj 13,21 (BW); „A wygląd chwały Pana w oczach Izraelitów był jak ogień pożerający na szczycie góry”. Wj 24,17 (BT); „Patrzyłem, a oto wiatr gwałtowny nadszedł od północy, wielki obłok i ogień płonący oraz blask dokoła niego...”. Ez 1,4 (BT).
Ogień jest też symbolem Bożego sądu i oczyszczenia. Bezbożni poniosą śmierć „w jeziorze gorejącym ogniem i siarką”. Ap 21,8 (BT), będą więc unicestwieni, a sprawiedliwi będą nim oczyszczeni. Biblia mówi: „Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia od Pana z nieba”. Rdz 19,24 (BT), gdyż „miasta Sodomę i Gomorę obróciwszy w popiół, skazał na zagładę, dając przykład [kary] tym, którzy będą żyli bezbożnie”. 2 P 2,6 (BT). „Lecz lud zaczął szemrać przeciw Panu, narzekając, że jest mu źle. Gdy to usłyszał Pan, zapłonął gniewem. Zapalił się przeciw nim ogień Pana i zniszczył ostatnią część obozu”. Lb 11,1 (BT). „On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe”. Ml 3,2-3 (BT). „I tę trzecią część poprowadzę przez ogień, oczyszczę ją, jak oczyszcza się srebro, i wypróbuję tak, jak złoto próbują. I wzywać będzie mego imienia – a Ja wysłucham, i będę mówił: Oto mój lud, a on powie: Pan moim Bogiem”. Za 13,9 (BT).
Słowo Boże jest według Biblii ogniem: „Czy moje słowo nie jest jak ogień – wyrocznia Pana…?”. Jr 23,29 (BT). To pytanie było skierowane do fałszywych proroków, którzy usłyszeli reprymendę: „Prorok, który miał sen, niech opowiada swój sen! Kto miał moje słowo, niech wiernie opowiada moje słowo!”. Jr 23,28 (BT). Jeśli słowa Boga nie będą wiernie przekazywane innym, On nie oszczędzi fałszywych proroków i nauczycieli. Biblia mówi, że kiedyś „byli... fałszywi prorocy między ludem, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na się rychłą zgubę”. 2 P 2,1 (BW).
Nowym Testamencie ogień też jest dość częstą metaforą. Przede wszystkim jest próbą i ostatecznym sprawdzianem wartości i trwałości tego, co jest poddawane ogniowej próbie. Gdy Jan chrzcił, przychodziło „do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: Abrahama mamy za ojca... Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym”. Mt 3,7-12 (BT).
Apostoł Jan zwraca uwagę, że ci, którzy będą zaciekłymi i nieprzejednanymi przeciwnikami woli Bożej (plemię żmijowe), jeśli się nie nawrócą, ich charaktery nie będą przemienione, doczekają się „wycięcia” i wrzucenia w ogień, gdyż „dla tchórzów, niewiernych, obmierzłych, zabójców, rozpustników, guślarzy, bałwochwalców i wszelkich kłamców: udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest śmierć druga”. Ap 21,8 (BT). Tacy nie przetrwają oczyszczającego chrztu ogniem, stąd ich udział w śmierci drugiej.
Natomiast każdy wierzący w Jezusa Chrystusa jest powołany do składania swojego ciała Bogu, „na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną”. Rz 12,1 (BT), w ogniu wypróbowaną. Dlatego Pan Jezus powiedział: „Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął”. Łk 12,49 (BT). Pragnieniem Jezusa jest, byśmy byli oczyszczeni ogniem i zostali napełnieni zawsze płonącym ogniem Ducha Świętego. Biblia mówi: „Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym...”. Dz 2,3-4 (BT).
Te języki ognia objawiły obecność Bożą, mogącą być udziałem tych, którzy pragną żyć nie życiem „według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka”. Rz 8,9 (BT). On Będzie nas prowadził, On „wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi”. J 16,13 (BW), wyposaży nas w owoce: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość”. Ga 5,22-23 (BW). Ognisty żar Ducha Świętego pomoże nam „uśmiercać... popędy ciała – (a wtedy) będziecie żyli”. Rz 8,13 (BT). Dzięki Niemu „jesteśmy świątynią Boga żywego – według tego, co mówi Bóg: Zamieszkam z nimi i będę chodził wśród nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem”. 2 Kor 6,16 (BT).
W apokaliptycznej wizji apostoł Jan ujrzał: „kogoś podobnego do Syna Człowieczego”, z oczami „jak płomień ognia”. Ap 1,13-14 (BT). Ten sam opis znajdziemy w Liście do Kościoła w Tiatyrze: „To mówi Syn Boży: Ten, który ma oczy jak płomień ognia... Znam twoje czyny, miłość, wiarę, posługę i twoją wytrwałość, i czyny twoje ostatnie liczniejsze od pierwszych, ale mam przeciw tobie to, że pozwalasz działać niewieście Jezabel, która nazywa siebie prorokinią, a naucza i zwodzi moje sługi, by uprawiali rozpustę i spożywali ofiary składane bożkom”. Ap 2,18-20 (BT). Syn Boży z oczami jak płomień ognia przenika to, co niewidoczne dla ludzkich oczu. „Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc”. 1 Kor 5,4 (BT). A gdy przyjdzie On w dzień sądu, „niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią”. 2 P 3,12 (BT), „I śmierć, i piekło zostały wrzucone do jeziora ognistego; owo jezioro ogniste, to druga śmierć. I jeżeli ktoś nie był zapisany w księdze żywota, został wrzucony do jeziora ognistego”. Ap 20,14-15 (BW)., Bo „Ja jestem Ten, co przenika nerki i serca; i dam każdemu z was według waszych czynów”. Ap 2,23 (BT).
Podsumowanie. Biblia mówi o dwóch skutkach działania ognia – pozytywnym i negatywnym. Pozytywnym jest obecność Boga w naszym życiu poprzez przyjęcie Jego Ducha i oczyszczanie każdego z nas na „lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków”. Tt 2,14 (BT). Cały proces oczyszczania dąży do tego, abyśmy „w Duchu zostali uświęceni”. 1 P 1,2 (BT). A skoro jesteśmy uświęceni, to i „usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego”. 1 Kor 6,11 (BT). Jednak dla odstępców sprawiedliwość Boża objawi się w negatywnych skutkach. Biblia mówi: „Bóg nasz bowiem jest ogniem pochłaniającym”. Hbr 12,29 (BT). Spali ogniem sprawiedliwości wszelkie zło, podobnie jak spalił grzeszne miasta oddające się „rozpuście i pożądaniu cudzego ciała, (a które) stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia”. Jud 1,7 (BT).