Leczenie polega na usuwaniu i łagodzeniu objawów choroby oraz usuwaniu zasadniczej przyczyny choroby. (SJP). Biblia za „zasadniczą” przyczynę chorób (choć nie wszystkich) uważa grzech, czyli stan oddzielający człowieka od dawcy zdrowia: „I oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na łożu. A gdy Jezus ujrzał wiarę ich, rzekł do sparaliżowanego: Ufaj, synu, odpuszczone są grzechy twoje”. Mt 9,2 BW. Już w Starym Testamencie psalmista Dawid łączył zależność grzeszności od stanu zdrowia i zapewniał, że Pan Bóg „… odpuszcza wszystkie winy twoje, leczy wszystkie choroby twoje”. Ps 103,3 BW.
Sięgając po Biblię, należy pamiętać, że nie jest ona medycznym podręcznikiem, w którym podane są sposoby leczenia chorób, choć dbałość o ciało jest ważne, choćby w kontekście przyjęcia Ducha Bożego: „Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego…?”. 1 Kor 6,19 BW.
A jednak znajdziemy w niej nazwy roślin, których działanie lecznicze potwierdza dzisiejsza nauka. I tak w Psalmie 45 czytamy: „Miłujesz sprawiedliwość, wstrętna ci nieprawość, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż równych ci losem; wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem”. Ps 45,8.9 BT. Mirrę powszechnie wykorzystywano do balsamowania zwłok. Jednak miała też ona zastosowanie lecznicze jako środek uśmierzający ból. Dodawano ją do wina, które podawano następnie skazańcom, aby zmniejszyć ich cierpienie. Aloes stosowany jest w inhalacjach podczas przeziębień i stanów zapalnych zatok. Może być on również przyjmowany w postaci soku, pomagając w problemach trawiennych, wzmacniając układ odpornościowy, hamując stany zapalne, działając przeciwgrzybicznie, antybakteryjnie i antywirusowo.
Biblia mówi też o cebuli i czosnku, których właściwości leczniczych nie trzeba zachwalać: „Wspominamy ryby, któreśmy darmo jedli w Egipcie, ogórki, melony, pory, cebulę i czosnek”. Lb 11,5 BT i wspomina o mięcie oraz rucie: „... dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku...”. Mt 23,23 BT. Herbatki miętowe pije chyba każdy, znając ich właściwości, ale nie każdy zna stare ziele ruty zwyczajnej, zawierające duże ilości olejków eterycznych i różnych związków, a także kwasów organicznych, soli mineralnych i witaminy C, wykazujących głównie działanie rozkurczowe, uspokajające i wzmacniające. Natomiast kminek zwyczajny to sprawdzony środek na dolegliwości układu pokarmowego.
W Księdze Izajasza jest wymieniony kmin, czarnuszka czy jęczmień: „Czyż raczej, gdy zrówna jej powierzchnię, nie zasiewa czarnuszki i nie rozrzuca kminu? Czy nie sieje pszenicy, zboża, jęczmienia i prosa, wreszcie orkiszu po brzegach?”. Iz 28,25 BT, rośliny „odkryte na nowo” ze względu na swoje właściwości lecznicze. O czarnuszce starożytni Egipcjanie ponoć mawiali, że „leczy wszystko, z wyjątkiem śmierci”. Kmin wpływa na obniżenie poziomu hormon stresu i działa uspokajająco. Ponadto wspomaga on trawienie, ma właściwości antyseptyczne. Młody jęczmień jest doskonałym źródłem witamin, składników mineralnych i egzogennych aminokwasów oraz błonnika pokarmowego. Ma też silne właściwości przeciwutleniające, działa więc przeciwzapalne, przeciwnowotworowe i przeciwwirusowe.
Jest to tylko znikoma część leków z „Bożej apteki”. Stosowano je dawniej, stosuje się je i dziś. Jednak zioła, podobnie jak większość leków, leczą objawy chorób, nie „zasadniczą” ich przyczynę. Żeby usunąć tę przyczynę, potrzebujemy wsparcia prawdziwego Lekarza, albowiem „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają”. Mt 9,12 BT. O tym szczególnym Lekarzu Biblia mówi: „A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce”. Ps 10,14 BT.
Biblia mówi, że mamy cudownego Lekarza, który zapewnia: „Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko – wyrocznia Pana Boga. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał…”. Ez 34,15.16 BT. „Albowiem przywrócę ci zdrowie i z ran ciebie uleczę...”. Jr 30,17 BT. Zatem „Kto przebywa w pieczy Najwyższego...”. Ps 91,1-7 BT ma pewność, że „On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany”. Ps 147,3 BT.
Co więcej, w swojej ogromnej miłości do człowieka Pan Bóg dał mu Syna, Jezusa Chrystusa, który jest antidotum nie tylko na choroby, ale i śmierć. Biblia mówi: „Posłał słowo swoje, aby ich uleczyć i wyratować ich od zagłady”. Ps 107,20 BW.
On to umarł za nasze grzechy i Jego ranami jesteśmy uleczeni. Biblia mówi: „Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni”. Iz 53,4.5 BW.
W ufności Bogu, w pokornej postawie, należy naśladować Pana Jezusa, ucząc się właściwej postawy w obliczu cierpienia. Biblia mówi: „Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich”. Iz 53,7 BT.
Służba Pana Jezusa na ziemi obejmowała między innymi uzdrawianie. Jednak Jezus nie tylko sam leczył: „I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię o Królestwie i uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc wśród ludu”. Mt 4,23 BW, ale i uczył On swoich uczniów, jak mają uzdrawiać. Biblia mówi: „Gdy przyszli do tłumu, podszedł do Niego pewien człowiek i padając przed Nim na kolana, prosił: Panie, zlituj się nad moim synem! Jest epileptykiem i bardzo cierpi; bo często wpada w ogień, a często w wodę. Przyprowadziłem go do Twoich uczniów, lecz nie mogli go uzdrowić. Na to Jezus odrzekł: O plemię niewierne i przewrotne! Jak długo jeszcze mam być z wami; jak długo mam was cierpieć? Przyprowadźcie Mi go tutaj! Jezus rozkazał mu surowo, i zły duch opuścił go. Od owej pory chłopiec odzyskał zdrowie”. Mt 17,14-18 BT.
Ten przypadek pokazuje, że przyczyną pewnych chorób może być opętanie przez złe duchy, a uleczenie ich nie jest łatwe. Biblia mówi: „Wtedy uczniowie zbliżyli się do Jezusa na osobności i pytali: Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić? On zaś im rzekł: Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę, powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: Przesuń się stąd tam!, a przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was. Ten zaś rodzaj złych duchów wyrzuca się tylko modlitwą i postem”. Mt 17,19-21 BT. Prawdopodobnie z powyższych powodów egzorcyści z Efezu też nie poradzili sobie z demonem. Biblia mówi: „Ale i niektórzy wędrowni egzorcyści żydowscy próbowali wzywać imienia Pana Jezusa nad opętanymi przez złego ducha. ‘Zaklinam was przez Pana Jezusa, którego głosi Paweł’ - mówili. Czyniło to siedmiu synów niejakiego Skewasa, arcykapłana żydowskiego. Zły duch odpowiedział im: ‘Znam Jezusa i wiem o Pawle, a wy coście za jedni?’ I rzucił się na nich człowiek, w którym był zły duch, powalił wszystkich i pobił tak, że nadzy i poranieni uciekli z owego domu”. Dz 19,13-16 BT.
Mimo pewnych trudności uzdrowienia stały się ważnym świadectwem Bożego prowadzenia w służbie wczesnego Kościoła. Biblia mówi: „Również z okolicznych miast Jerozolimy schodziło się wielu przynosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste i wszyscy oni zostali uzdrowieni”. Dz 5,16 BW.
Uwaga! W czasie choroby człowiek ma do dyspozycji szczególne środki biblijne: modlitwę i krzyż! Biblia mówi: „Umiłowany, modlę się co do wszystkich spraw, by ci się szczęśliwie powodziło i abyś był zdrowym, tak jak się szczęśliwie wiedzie twojej duszy”. 3 J 1,2 NBG. I Biblia poleca patrzeć na rany Jezusa, które każdego uzdrowią: „On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości – Krwią Jego ran zostaliście uzdrowieni”. 1 P 2,24 BT. Oczywiście stosowanie powyższych środków nie oznacza, że pójście do lekarza i korzystanie ze zdobyczy współczesnej medycyny jest aktem niewiary w Boga i jego uzdrowienie. Są sytuacje, kiedy Pan Bóg, zamiast uzdrowić chorego w cudowny sposób, może chcieć poprowadzić go przez lekarza. Dlatego warto nie tylko modlić się o uzdrowienie, ale również o błogosławieństwo dla lekarza prowadzącego.
Rada. Choroba to czas na szczególną modlitwę, wiele bowiem może ona zdziałać. Biblia mówi: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone”. Jk 5,14.15 BT.
Podsumowanie. Biblia mówi, że w miejsce zabliźniających się ran Bóg wstawia pokój i bezpieczeństwo: „Oto … uleczę i uzdrowię ich oraz objawię im obfity pokój i bezpieczeństwo”. Jr 33,6 BT. Boże zapewnienia pozwalają uleczyć zbolałą duszę i z optymizmem, w cierpieniu, a nawet na łożu śmierci, patrzeć w przyszłość: „I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie BOGIEM Z NIMI. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł Zasiadający na tronie: Oto czynię wszystko nowe. I mówi: Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe. I rzekł mi: Stało się. Jam Alfa i Omega, Początek i Koniec. Ja pragnącemu dam darmo pić ze źródła wody życia. Zwycięzca to odziedziczy i będę Bogiem dla niego, a on dla mnie będzie synem”. Ap 21,3-7 BT. „Mając przeto takie obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkich brudów ciała i ducha, dopełniając uświęcenia naszego w bojaźni Bożej”. 2 Kor 7,1 BT.