„W dziewięciu przypadkach na dziesięć spór kończy się tym, że każda ze stron przekonana jest bardziej niż kiedykolwiek o swojej racji”. D. Carnegie. Czy w świetle powyższego stwierdzenia warto się kłócić? I jaką postawę zająć podczas różnych konfliktów?
Biblia opisuje sytuacje, w których dochodziło do kłótni, np.: „A gdy słudzy Izaaka, kopiąc w owej dolinie studnię, natrafili na bijące źródło, pasterze z Geraru wszczęli sprzeczkę z pasterzami Izaaka i mówili: To dla nas ta woda!... Potem wykopali inną studnię i znów powstał o nią spór... Izaak przeniósł się więc na inne miejsce i wykopał jeszcze inną studnię. O tę studnię już nie było sporów”. Rdz 26,19-22 BT.
Izaak wykazał się mądrością i ustąpił. Kłótnia została zażegnana. Czasem jednak przy rozstrzyganiu sporów potrzebny jest rozjemca. Biblia mówi: „Wtedy to rozkazałem (mowa o Mojżeszu) waszym sędziom: Przesłuchujcie braci waszych, rozstrzygajcie sprawiedliwie spór każdego ze swym bratem czy też obcym. W sądzeniu unikajcie stronniczości, wysłuchujcie małego i wielkiego, nie lękajcie się nikogo, gdyż jest to sąd Boży”. Pwt 1,16-17 BT.
W Dziejach Apostolskich w 15 rozdziale mowa jest o sporach wśród wierzących. Biblia mówi. że w Jerozolimie „niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego. Zebrali się więc Apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę”. Dz 15,5-6 BT. Dekretem Apostolskim (Dz 15,22-31) uregulowano tę kwestię.
„Po pewnym czasie powiedział Paweł do Barnaby: Wróćmy już i zobaczmy, jak się mają bracia we wszystkich miastach, w których głosiliśmy słowo Pańskie. Barnaba chciał również zabrać Jana, zwanego Markiem; ale Paweł prosił, aby nie zabierał z sobą tego, który odszedł od nich w Pamfilii i nie brał udziału w ich pracy. Doszło do ostrego starcia, tak że się rozdzielili”. Dz 15,36-39 BT. Zwróćmy uwagę, że w ten „ostry” spór byli zamieszani wyznawcy Jezusa, który ich nauczał: „Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą nazwani’. Mt 5,9 BW.
Uczniowie Chrystusa nie mieli możliwości odwołania się do jakiejś nadrzędnej instancji, a ponieważ każdy trwał przy swoim – jedyną możliwością rozwiązania tego konfliktu było rozstanie. „Barnaba zabrał Marka i popłynął na Cypr, a Paweł dobrał sobie za towarzysza Sylasa i wyszedł polecony przez braci łasce Pana”. Dz 15,39-40 BT.
Powyższe przykłady utwierdzają nas w pewności, że tam, gdzie nie jest możliwe porozumienie czy współpraca, należy tak postąpić (nawet rozstać się), by być w zgodzie z własnym sumieniem, Biblia bowiem mówi: „Umiłowani, jeżeli nas serce nie oskarża, możemy śmiało stanąć przed Bogiem”. 1 J 3,21 BW. „Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa...”. Rz 13,13-14 BT.
Gdy wynikiem waśni będzie gniew, Biblia radzi: „Jeślibyś więc składał dar swój na ołtarzu i tam wspomniałbyś, iż brat twój ma coś przeciwko tobie, Zostaw tam dar swój na ołtarzu, odejdź i najpierw pojednaj się z bratem swoim, a potem przyszedłszy, złóż dar swój. Pogódź się rychło z przeciwnikiem swoim, póki jesteś z nim w drodze, aby cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia słudze, i abyś nie został wtrącony do więzienia”. Mt 5,23-25 BW.
Zanim wdamy się w jakiekolwiek spory i kłótnie, przemyślmy wszelkie argumenty: i te „za”, i te „przeciw”. Biblia mówi: „Serce sprawiedliwego rozważa, co odpowiedzieć, lecz z ust bezbożnych tryska złość”. Prz 15,28 BW.
Starajmy się też nie tracić czasu na bezsensowne kłótnie w sprawach mało ważnych lub w sprawach, na które nie ma odpowiedzi. Biblia mówi: „A głupich rozpraw i rodowodów, i sporów, i kłótni o zakon unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne. A człowieka, który wywołuje odszczepieństwo, po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj, wiedząc, że jest on przewrotny i grzeszy, i sam na siebie wyrok wydaje”. Tt 3,9-11 BW.
Przemawiajmy do innych spokojnie i łagodnie, aby uniknąć wszczynania kłótni, Biblia bowiem mówi: „Łagodna odpowiedź gniew uspokaja, słowa zbyt ostre pobudzają do gniewu”. Prz 15,1 BWP.
Czy powinniśmy wtrącać się do kłótni pomiędzy innymi? Biblia mówi: „Kto się wtrąca do cudzego sporu, ten jak gdyby łapał biegnącego psa za uszy”. Prz 26,17 BW. Nie powinniśmy wtrącać się do sporów innych, ale Biblia radzi, co zrobić, by zminimalizować częstość ich występowania: „Wypędź naśmiewcę, a ustanie kłótnia i ucichnie swar i zniewaga”. Prz 22,10 BW, ponieważ „Czym węgiel dla żaru i drzewo dla ognia, tym człowiek kłótliwy dla wzniecenia sporu”. Prz 26,21 BW.
Czy jest coś złego w tym, że od czasu do czasu się z kimś pokłócimy? Biblia mówi: „Lepsza kromka suchego chleba i przy tym spokój, niż dom pełen mięsa, a przy tym kłótnia”. Prz 17,1 (BW), „Bo gdzie jest zazdrość i kłótliwość, tam niepokój i wszelki zły czyn”. Jk 3,16 BW.
Z całą pewnością pokorna postawa ułatwia zażegnywanie kłótni i sporów. Biblia mówi: „… bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością. I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze”. Flp 2,2-4 BW.
Podsumowanie. Psalmista Dawid napisał: „O, jak dobrze i miło, gdy bracia w zgodzie mieszkają!... Tam bowiem Pan zsyła błogosławieństwo, Życie na wieki wieczne”. Ps 133,1.3 BW. Dlatego właśnie Paweł radzi: „Przypominaj im, aby... byli, gotowi do wszelkiego dobrego uczynku, aby o nikim źle nie mówili, nie byli kłótliwi, ale ustępliwi, okazujący wszelką łagodność wszystkim ludziom”. Tt 3,1-2 BW. Musimy pamiętać, że do osiągnięcia wspólnego celu współpraca i dobre stosunki są konieczne, dlatego Biblia radzi: „Nikomu złem za złe nie oddawajcie, starajcie się o to, co jest dobre w oczach wszystkich ludzi. Jeśli można, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie”. Rz 12,17-18 BW.