Język u ludzi to jeden z najważniejszych organów mowy, służący do komunikacji za pomocą systemu znaków dźwiękowych. Owe znaki dźwiękowe mają ogromną moc! Biblia bowiem mówi: „Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego”. Prz 18,21 BG.
Jak to możliwe? Biblia uzasadnia tę moc następująco: „Tak i język jest ogniem, sferą nieprawości. Język jest wśród wszystkich naszych członków tym, co bezcześci całe ciało i sam trawiony ogniem piekielnym rozpala krąg życia. Języka... nikt z ludzi nie potrafi okiełznać, to zło niestateczne, pełne zabójczego jadu. Przy jego pomocy wielbimy Boga i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże. Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak być nie może, bracia moi! Jeśli kto nie grzeszy mową, jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach także całe ciało”. Jk 3,6.8-10.2 BT.
Co Biblia mówi na temat cech języka? Mówi na przykład, że język jest kłótliwy i zdradliwy – „Ukrywasz ich w namiocie przed kłótliwymi językami” Ps 31,21 BW i „Ratuj, Panie, duszę moją od warg kłamliwych, od zdradliwego języka” PS 120,2 BW; że „język mój jest jak rylec” - Ps 45,2; a „twój jest jak ostry nóż” – Ps 52,4; język jest jak wąż – Ps 140,4; jest przewrotny, a „język przewrotny będzie wyrwany” – Prz 10,31; schlebiający – Prz 28,23; „język jest zabójczą strzałą” – Jr 9,7; zuchwały język – Oz 7,16; „język jest ogniem… światem nieprawości” – Jk 3,6; jest też krnąbrnym złem, pełne śmiercionośnego jadu – Jk 3,8 (odnośniki bez oznaczeń pochodzą z BT).
Co potrafi zdziałać taki język? Oto kilka przykładów. Język może złorzeczyć: „Jest plemię, co ojcu złorzeczy i matce nie chce błogosławić”. Prz 30,11 BT. Knuć podstęp: „Miłujesz wszelkie zgubne mowy, podstępny języku!”. „A język twój knuje zdradę”. Ps 52,6 i 50,19 BT, a także kłamać i mówić oszczerstwa: „Każdy bowiem brat oszukuje podstępnie, a każdy przyjaciel głosi oszczerstwa… przyzwyczaili swój język do kłamstwa”. Jr 9,3.4 BT. Potrafi zdradzać sekrety: „Kto jest gadułą, ten zdradza tajemnice, więc nie zadawaj się z plotkarzem”. Prz 20,19 BW i poróżniać: „Człowiek nieprawy zło gotuje, i ogień mu płonie na wargach. Człowiek podstępny wznieca kłótnie, plotkarz poróżnia przyjaciół”. Ps 16,27-28 BT. Język krzywdzi: „Pod językiem jego jest krzywda i nieprawość”. Ps 10,7 BW, również fałszywie schlebia: „Kto schlebia kłamliwie bliźniemu, na nogi mu sidła zastawia”. Prz 29,5 BT oraz bluźni: „A ci, którzy przechodzili mimo, bluźnili mu, kiwali głowami swymi”. Mt 27,39 BW.
W związku z powyższym Biblia ostrzega: „Tych sześć rzeczy w nienawiści ma Pan, a siedem budzi u Niego odrazę:
- wyniosłe oczy, kłamliwy język,
- ręce, co krew niewinną wylały,
- serce knujące złe plany,
- nogi, co biegną prędko do zbrodni,
- świadek fałszywy, co kłamie,
- i ten, kto wznieca kłótnie wśród braci”. Prz 6,16-19 BT.
Jaki więc „ma być człowiek, który kocha życie?”. Ps 34,13 BW. Taki człowiek „Nie obmawia językiem swoim, nie czyni zła bliźniemu swemu ani nie znieważa sąsiada swego”. Ps 15,3 BW. „Kto bowiem chce miłować życie i oglądać dni szczęśliwe, niech wstrzyma język od złego i wargi – aby nie mówić podstępnie”. 1 P 3,10 BT. „Rzekłem: Będę pilnował dróg swoich, bym nie zgrzeszył językiem, będę trzymał na wodzy usta swoje”. Ps 39,2 BW. „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia”. Rz 10,9-10 BT.
Biblijna rada. „A teraz odrzućcie i wy to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, bluźnierstwo i nieprzyzwoite słowa z ust waszych; Nie okłamujcie się nawzajem, skoro zewlekliście z siebie starego człowieka wraz z uczynkami jego". Kol 3,8-9 BW. „Błogosławcie tych, którzy was prześladują! Błogosławcie, a nie złorzeczcie!”. Rz 12,14 BT. „Mowa wasza niech będzie zawsze uprzejma, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak macie odpowiadać każdemu". Kol 4,6 BW „Nie uniknie się grzechu w gadulstwie, kto ostrożny w języku – jest mądry. Język prawego jest srebrem wybornym”. Prz 10,19-20 BT.
Podsumowanie. Gdy „Duch Pański mówi przez mnie i Jego słowo jest na moim języku”. 2 Sm 23,2 BT możemy być pewni, że nigdy nim nie zgrzeszymy. Językiem bowiem wyrażamy pragnienia serca, które są źródłem postępowania każdego człowieka, dlatego „Strzegąc swych ust i języka, chroni się życie przed uciskami”. Ps 21,23 BT. Co więcej, „Jeżeli ktoś uważa się za człowieka religijnego, lecz łudząc serce swoje, nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest podstaw”. Jk 1,26 BT.
Prośmy więc w modlitwach: „Postaw, Panie, straż moim ustom i wartę przy bramie warg moich! Mojego serca nie skłaniaj do złego słowa, do popełniania czynów niegodziwych”. Ps 141,3-4 BT i „Ratuj, Panie, duszę moją od warg kłamliwych, od zdradliwego języka”. Ps 120,3 BW.