„Gość w dom, Bóg w dom” - przysłowie polskie. Serdeczna, szczera gościnność, to podejmowanie nie tylko osób zaproszonych, ale też i obcych. Biblia mówi: „Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych”. Łk 14,12-14 BT. Co więcej, Biblia mówi o przyjmowaniu we własnym domu nieprzyjaciół: „Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi! Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi... Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód – nakarm go. Jeżeli pragnie – napój go! Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące zgromadzisz na jego głowę”. Rz 12,17-20 BT.
Gościnność wynika z zasady miłości i wiary w Boga, który napełnia darem gościnności. Biblia mówi: „Wszystkie wasze sprawy niech się dokonują w miłości!”. 1 Kor 16,14 BT. Jakie sprawy? Na przykład: „dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków”. Iz 58,7 BT. Bo „Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta! - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała – to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie”. Jk 2,14-17 BT.
Dlaczego gościnność jest tak ważna? Gościnność jest praktycznym sposobem służenia bliźnim, zgodnie ze słowami Biblii: „miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie!”. Ga 5,13 BW, ale też i Bogu. Biblia mówi, że Abraham „dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie. Ujrzawszy ich, podążył od wejścia do namiotu na ich spotkanie. A oddawszy im pokłon do ziemi, rzekł: Panie, jeślim znalazł łaskę w oczach twoich, nie omijaj, proszę, sługi swego. Pozwól, by przyniesiono trochę wody, abyście obmyli nogi wasze; potem odpocznijcie pod drzewem. Przyniosę też kawałek chleba, abyście się posilili. Wszak po to wstąpiliście do sługi waszego. Potem możecie pójść dalej. Wtedy oni rzekli: Uczyń tak, jak powiedziałeś!”. Rdz 18,2-5 BW.
Gościnność jest formą pomagania. Osoby posiadające ten dar potrafią dostrzec potrzeby innych i z serca służyć im pomocą, często nie zdając sobie sprawy z tego, jak ważną rzecz uczyniły. Biblia mówi: „Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?”. Mt 25,37-39 BT.
Jak Bóg zareaguje na szczerą gościnność? „A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie”. Mt 25,40.34-36 BT.
Gościnny dom powinien odzwierciedlać ten najbardziej gościnny – „dom”, do którego Bóg zaprosił ludzi, którzy „są gośćmi i pielgrzymami”. Hbr 11,13 BW. Jednak zanim to zrobił, ziemia zaopatrzona była we wszystko to, co jest niezbędne do egzystencji człowieka (Rdz 1 i 2). Podobnie gościnni gospodarze powinni zadbać o potrzeby swoich gości. Jednak tak jak „Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: „Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść...”. Rdz 2,16-17 BT, tak i dziś gości obejmują pewne zasady – nie powinno się zbyt często odwiedzać nawet najbardziej gościnnych domów i nie powinno się przedłużać wizyt. Biblia mówi: „Niech twoja noga rzadko staje w domu twojego bliźniego, abyś mu się nie uprzykrzył i on cię nie znienawidził”. Prz 25,17 BW, do czego nawiązuje przysłowie abisyńskie: „Gość jest najpierw jak złoto, potem jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo”. Poza tym samowolne zajmowanie miejsc przy stole w obcym domu jest niestosowne. Biblia mówi: „Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich: Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: Ustąp temu miejsca!; i musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: Przyjacielu, przesiądź się wyżej!; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników”. Łk 14,7-10 BT. Nie powinno poruszać się tematów kontrowersyjnych, mogących doprowadzić do nieporozumień. Biblia mówi: „Lepszy jest suchy kęs chleba w spokoju niż dom pełen biesiad kłótliwych… Kłótnię zaczynać to dać upust wodzie, nim spór wybuchnie – uciekaj!”. Prz 17,1.14 BT. Wskazana jest wstrzemięźliwość w jedzeniu, a szczególnie piciu: „A nie upijajcie się winem, bo to jest [przyczyną] rozwiązłości”. Ef 5,18 BW. Oczywiście karygodnym jest plotkowanie o gospodarzu, obmawianie go, zdradzanie jego sekretów, okradanie itp. Biblia mów: „Kto złem za dobre odpłaca, temu zło nie ustąpi z domu”. Prz 17,13 BT.
Uwaga! Biblia przestrzega przed gospodarzem, który „w sercu swoim nie jest ci życzliwy” Prz 23,7 BW: „Z nieżyczliwym człowiekiem nie ucztuj, nie pożądaj jego przysmaków; jak ktoś, kto dogadza apetytowi, tak samo i on [postępuje]. Jedz i pij! - mówi do ciebie, a w sercu ci nie jest przychylny. Zwrócisz spożyty kawałek, słów miłych użyjesz na próżno”. Prz 23,6-8 BT.
Czy rzeczywiście wszystkim należy okazywać gościnność? Biblia mówi: „Każdy, kto wybiega zbytnio naprzód, a nie trwa w nauce [Chrystusa], ten nie ma Boga. Kto trwa w nauce [Chrystusa], ten ma i Ojca, i Syna. Jeśli ktoś przychodzi do was i tej nauki nie przynosi, nie przyjmujcie go do domu i nie pozdrawiajcie go, albowiem kto go pozdrawia, staje się współuczestnikiem jego złych czynów”. 2 J 1,9-11 BT. „Proszę was jeszcze, bracia, strzeżcie się tych, którzy wzniecają spory i zgorszenia przeciw nauce, którą otrzymaliście. Strońcie od nich!”. Rz 16,17 BT. „Napisałem wam w liście, żebyście nie obcowali z rozpustnikami. Nie chodzi o rozpustników tego świata w ogóle ani o chciwców i zdzierców lub bałwochwalców; musielibyście bowiem całkowicie opuścić ten świat. Dlatego pisałem wam wówczas, byście nie przestawali z takim, który nazywając się bratem, w rzeczywistości jest rozpustnikiem, chciwcem, bałwochwalcą, oszczercą, pijakiem lub zdziercą. Z takim nawet nie siadajcie wspólnie do posiłku”. 1 Kor 5,9-11 BT.
Podsumowanie. Jest jeszcze jedno znane polskie przysłowie: „Czym chata bogata, tym rada”. Słowa te nie tylko zapraszają gości do stołu, ale też wskazują na szczodrobliwość gospodarzy. Biblia mówi: „Macie też pozostawać w tym samym domu, jedząc i pijąc to, co wam dadzą. Wart jest bowiem robotnik zapłaty swojej. Nie przenoście się z domu do domu”. Łk 10,7 BWP. Gościnność jest darem, który wzrasta w miarę jego używania. Biblia mówi: „Wspierajcie świętych w potrzebach, okazujcie gościnność”. Rz 12,13 BW, gdyż „Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu”. Dz 20,35 BT. „Gościnności nie zapominajcie; przez nią bowiem niektórzy, nie wiedząc o tym, aniołów gościli”. Hbr 13,2 BW.