Biblia mówi, że współżycie płciowe dotyczy monogamicznego związku małżeńskiego mężczyzny i kobiety, ponieważ „Stworzył... Bóg człowieka na swój obraz... stworzył mężczyznę i niewiastę”. Rdz 1,27 BT, „Dlatego to mężczyzna... łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. Rdz 2,24 BT.

Wszystkie zawarte w Biblii wzmianki o praktykach homoseksualnych są bardzo negatywne. Biblia mówi: „Nie będziesz obcował z mężczyzną, tak jak się obcuje z kobietą. To jest obrzydliwość!”. Kpł 18,22 BT. „Ktokolwiek obcuje cieleśnie z mężczyzną, tak jak się obcuje z kobietą, popełnia obrzydliwość. Obaj będą ukarani śmiercią, sami tę śmierć na siebie ściągnęli”. Kpł 20,13 BT. Tylko z jednego powodu człowiek może byś ukarany wieczną śmiercią – z powodu swoich grzechów, albowiem „zapłatą za grzech jest śmierć”. Rz 6,23 BW. „Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i... będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga”. Ap 21,8 BW.

Głównie z powodu homoseksualnych praktyk zostały zniszczone Sodoma i Gomora. W 19 rozdziale Księgi Rodzaju czytamy, że Lot, bratanek Abrahama, gościł w swoim domu dwóch aniołów. Mieszkańcy Sodomy „wywołali Lota i rzekli do niego: Gdzie tu są ci ludzie, którzy przyszli do ciebie tego wieczoru? Wyprowadź ich do nas, abyśmy mogli z nimi poswawolić!” („abyśmy z nimi obcowali” – UBG). Rdz 19,5 BT. „Sodoma i Gomora i w ich sąsiedztwie [położone] miasta – w podobny sposób jak one oddawszy się rozpuście i pożądaniu cudzego ciała – stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia”. (unicestwienia). Jud 1,7 BT.

Bardzo podobna sytuacja zdarzyła się w późniejszym czasie, w Gibea. Pewien starzec gościł u siebie podróżnego, „osłom dał obrok, po czym umyli nogi, jedli i pili. Tymczasem, gdy oni rozweselali swoje serca, przewrotni mężowie tego miasta otoczyli dom, a kołacząc we drzwi, rzekli do starca, gospodarza owego domu: Wyprowadź męża, który przekroczył próg twego domu, chcemy z nim obcować. Człowiek ów, gospodarz domu, wyszedłszy do nich, rzekł im: Nie, bracia moi, proszę was, nie czyńcie tego zła, albowiem człowiek ten wszedł od mego domu, nie popełniajcie tego bezeceństwa”. Sdz 19,21-23 BT. Ów starzec nazwał homoseksualizm złem, bezeceństwem.

Nie inaczej mają się sprawy w Nowym Testamencie. Apostoł Paweł zdecydowanie potępia zachowania homoseksualne. Biblia mówi: „Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwiąźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą… nie odziedziczą królestwa Bożego”. 1 Kor 6,9 BT.

Bóg nam, grzesznikom, dał Prawo, które jest „naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni”. Ga 3,24 BW. „Prawo nie dla sprawiedliwego jest przeznaczone, ale dla postępujących bezprawnie i dla niesfornych, bezbożnych i grzeszników, dla niegodziwych i światowców, dla ojcobójców i matkobójców, dla zabójców, dla rozpustników, dla mężczyzn współżyjących z sobą, dla handlarzy niewolnikami, kłamców, krzywoprzysięzców i [dla popełniających] cokolwiek innego, co jest sprzeczne ze zdrową nauką”. 1 Tm 1,9-10 BT.

Powinniśmy więc zaprzestać wszelkich grzesznych praktyk i prosić Boga o przebaczenie. Biblia mówi: „A takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego”. 1 Kor 6,11 BW.

Istnieje nadzieja dla osób praktykujących homoseksualizm. Biblia mówi: „Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść”. 1 Kor 10,13 BW.

Homoseksualizm jest wynikiem odrzucenia Boga i Jego praw. Każdego bezbożnego pozbawił więc Pan wszelkich moralnych zasad. Biblia mówi: „Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce... Dlatego wydał ich Bóg poprzez pożądania ich serc na łup nieczystości, tak iż dopuszczali się bezczeszczenia własnych ciał. Prawdę Bożą przemienili oni w kłamstwo i stworzeniu oddawali cześć, i służyli jemu, zamiast służyć Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. Podobnie też i mężczyźni, porzuciwszy normalne współżycie z kobietą, zapałali nawzajem żądzą ku sobie, mężczyźni z mężczyznami uprawiając bezwstyd i na samych sobie ponosząc zapłatę należną za zboczenie. A ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwe poznanie Boga, wydał ich Bóg na pastwę na nic niezdatnego rozumu, tak że czynili to, co się nie godzi”. Rz 1,21.24-28 BT.

Trwanie w związkach homoseksualnych nie jest właściwe, równie niewłaściwa jest pochwała uprawiania bezwstydu. Biblia mówi: „Oni to, mimo że dobrze znają wyrok Boży, iż ci, którzy się takich czynów dopuszczają, winni są śmierci, nie tylko je popełniają, ale nadto chwalą tych, którzy to czynią”. Rz 1,32 BT.

Osobom praktykującym homoseksualizm Bóg daje pomoc. Biblia mówi: „Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść”. 1 Kor 10,13 BW. Tym „wyjściem” jest Chrystus, albowiem jedyny rodzaj świętości, za który otrzymamy życie wieczne, to jest świętość Jezusa, którą przyjmujemy wiarą: „Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć ze słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu. Przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze”. Hbr 4,15-16 BW.

Co powinieneś zrobić, jeżeli jesteś gejem lub lesbijką? Po pierwsze, przyznaj, że popełniasz grzech. Biblia mówi: „Obmyj mnie zupełnie z winy mojej I oczyść mnie z grzechu mego! Ja bowiem znam występki swoje I grzech mój zawsze jest przede mną”. Ps 51, 4-5 BW.

Po drugie, proś o przebaczenie grzechu — Bóg mówi, że możesz zacząć wszystko od nowa. Biblia mówi: „Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; Obmyj mnie, a ponad śnieg bielszy się stanę. Daj, bym usłyszał radość i wesele, Niech się rozradują kości, które skruszyłeś! Zakryj oblicze swoje przed grzechami moimi I zgładź wszystkie winy moje. Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, A ducha prawego odnów we mnie!… Przywróć mi radość z wybawienia twego I wesprzyj mnie duchem ochoczym!”. Ps 51,9-12;14 BW. „A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje”. 1 P 5,10 BT.

Po trzecie, uwierz, że Bóg rzeczywiście przebaczył Ci Twoje grzechy i nie czuj się dłużej winny. Biblia mówi: „Błogosławiony ten, któremu odpuszczono występek, Którego grzech został zakryty! Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, A w duchu jego nie ma obłudy! Gdy milczałem, schły kości moje Od błagalnego wołania przez cały dzień. Bo we dnie i w nocy ciążyła na mnie ręka twoja, Siła moja zanikła jak podczas upałów letnich. Sela. Grzech mój wyznałem tobie I winy mojej nie ukryłem. Rzekłem: Wyznam występki moje Panu; Wtedy Ty odpuściłeś winę grzechu mego. Niech modli się do ciebie każdy pobożny w czasie niedoli, Gdy wyleją wielkie wody, do niego nie dotrą. Ty jesteś ochroną moją, strzeżesz mnie od ucisku, Otaczasz mnie radością wybawienia”. Ps 32,1-5 BW.

Po czwarte - „Od wszelkiego rodzaju zła z dala się trzymajcie… co dobre, tego się trzymajcie. A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci, a cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wierny jest ten, który was powołuje; On też tego dokona”. 1 Tes 5,21-24 BW.

Podsumowanie. Wiemy już, że homoseksualizm nie jest Bożym zamysłem, Pan Jezus bowiem nauczał: „Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem”. Mt 19,4-5 BT. Każda więc osoba o innych zasadach moralnych niż Boże, powinna uniżyć się przed Panem, wyznając swoją winę, bezwarunkowo poddając Mu swoje życie, wtedy Jezus przyjdzie z pełnym miłości przebaczeniem i mocą przemiany. Biblia mówi: „Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom”. Rz 13,13-14 BT.

Encyklopedia PWN definiuje rozwód jako „rozwiązanie ważnie zawartego małżeństwa za życia obojga małżonków”. Takie „rozwiązanie” w ogóle nie powinno mieć miejsca, „Bo nienawidzę rozwodu – mówi WIEKUISTY (...)”. Ml 2,16 NBG, „Albowiem zamężna kobieta za życia męża jest z nim związana prawem; ale gdy mąż umrze, wolna jest od związku prawnego z mężem”. Rz 7,2 BW.

W czasach starotestamentowych zezwalano jednak, żeby „za życia męża” żona dostawała list rozwodowy. Biblia mówi: „Jeśli mężczyzna poślubi kobietę i zostanie jej mężem, lecz nie będzie jej darzył życzliwością, gdyż znalazł u niej coś odrażającego, napisze jej list rozwodowy, wręczy go jej, potem odeśle ją od siebie. Jeśli ona wyszedłszy z jego domu, pójdzie i zostanie żoną innego, a ten drugi też ją znienawidzi, wręczy jej list rozwodowy i usunie ją z domu, albo jeśli ten drugi mąż, który ją poślubił, umrze, nie będzie mógł pierwszy jej mąż, który ją odesłał, wziąć jej powtórnie za żonę jako splugawionej. To bowiem budzi odrazę u Pana, a ty nie możesz dopuścić do takiej nieprawości w kraju, który ci daje w posiadanie Pan, Bóg twój”. Pwt 24,1-4 BT.

Zaznaczmy, że Mojżesz wiedział, iż rozwód nigdy nie był zgodny z Bożą wolą, gdyż według Niego małżeństwo jest trwałym związkiem: „Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. Rdz 2,22-24 BT. Jednak ponieważ egzystencja kobiet w czasach starotestamentowych uzależniona była od mężczyzn: ojca, brata czy męża, list rozwodowy dawał oddalonej żonie możliwość ponownego wyjścia za mąż, zatem byt takich kobiet był zapewniony.

A mimo tego „zabezpieczenia”, jakim jest list rozwodowy, Bóg szczególnie potępia tych, którzy rozwodzą się z wiernymi im współmałżonkami. Biblia mówi: „On nie może już patrzeć na ofiarę ani jej przyjąć łaskawie z waszych rąk. A wy mówicie: Dlaczego? Dlatego, że Pan jest świadkiem między tobą i między żoną twojej młodości, której stałeś się niewierny, chociaż ona była twoją towarzyszką i żoną, związaną z tobą przymierzem. Czy nie Jeden (Bóg) uczynił ją istotą z ciała i ducha? A czego pragnie ten Jeden? Potomstwa Bożego. Pilnujcie się więc w waszym duchu i niech nikt nie będzie niewierny żonie swej młodości! Gdyż kto jej nienawidzi i oddala ją — mówi Pan, Bóg Izraela — plami swoją szatę występkiem — mówi Pan Zastępów. Pilnujcie się więc w waszym duchu i nie bądźcie niewierni!”. Ml 2,13-16 BW.

Nowy Testament ujmuje kwestię listu rozwodowego inaczej. Biblia mówi: „Gdy Jezus dokończył tych mów, opuścił Galileę i przeniósł się w granice Judei za Jordan. Poszły za Nim wielkie tłumy i tam ich uzdrowił. Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu? On odpowiedział: Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela. Odparli Mu: Czemu więc Mojżesz polecił dać jej list rozwodowy i odprawić ją? Odpowiedział im: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony; lecz od początku tak nie było. A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę – chyba w wypadku nierządu – a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo”. Mt 19,1-9 BT.

Stwierdzenie „Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” Mt 19,6 BT jest potwierdzeniem, że to On uświęcił małżeństwo i kładzie Swoją pieczęć na takim związku, tym samym potwierdzając, że w Jego zamierzeniach małżeństwo ma być instytucją nierozerwalną. Gdy więc pytano Jezusa o Mojżeszowe prawo rozwodowe, „Odpowiedział im: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony; lecz od początku tak nie było”. Mt 19,8 BT. Jezus zastrzegł, że jedyną usankcjonowaną przyczyną rozwodu jest niewierność współmałżonka: „A ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę – poza wypadkiem nierządu – naraża ją na cudzołóstwo (...)”. Mt 5,32 BT.

Kiedy kobieta narażona jest na cudzołóstwo? Biblia wyjaśnia, że kobieta „uchodzić będzie za cudzołożną, jeśli za życia swego męża współżyje z innym mężczyzną. Jeśli jednak umrze jej mąż, wolna jest od tego prawa, tak iż nie jest cudzołożną, współżyjąc z innym mężczyzną”. Rz 7,3 BT. Tyczy się to nie tylko kobiety, ale i mężczyzny.

Rada. „Albo czyż nie wiecie, że ten, kto łączy się z nierządnicą, stanowi z nią jedno ciało? Będą bowiem – jak jest powiedziane – dwoje jednym ciałem”. 1 Kor 6,16 BT, dlatego Biblia mówi: „We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane, gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg”. Hbr 13,4 BT. „O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości albo chciwości niechaj nawet mowy nie będzie wśród was, jak przystoi świętym”. Ef 5,3 BT.

Fakt, że współmałżonek jest osobą niewierzącą, nie jest wystarczającym powodem do rozwodu. Biblia mówi: „Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli jakiś brat ma żonę pogankę, a ta zgadza się na współżycie z nim, niech się z nią nie rozwodzi; i żona, która ma męża poganina, a ten zgadza się na współżycie z nią, niech się z nim nie rozwodzi. Albowiem mąż poganin uświęcony jest przez żonę i żona poganka uświęcona jest przez wierzącego męża; inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, a tak są święte”. 1 Kor 7,12-14 BW.

Jeżeli człowiek opuszcza współmałżonka z innego powodu niż niewierność, nie może po rozstaniu z nim związać się z inną osobą. Biblia mówi: „Tym zaś, którzy żyją w stanie małżeńskim, nakazuję nie ja, lecz Pan, ażeby żona męża nie opuszczała, a jeśliby opuściła, niech pozostanie niezamężna albo niech się z mężem pojedna; niech też mąż z żoną się nie rozwodzi”. 1 Kor 7,10-11 BW.

Niewierność jednego ze współmałżonków jest biblijnym powodem do rozwodu, jednak nie oznacza, że musi do tego dojść. Biblia wiele mówi o przebaczaniu. Jeśli prosimy Pana: „(…) i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawini (...)”. Łk 11,4 BT, dlaczego więc nie przebaczyć? Przecież Pan Bóg powiedział: „nienawidzę rozwodu”. Ml 2,16 NBG. Jednak gdy zdrada dalej ma miejsce, a współmałżonek nie żałuje swoich czynów, wtedy „kto chce oddalić swoją żonę (męża), niech jej (jemu) da list rozwodowy”. Mt 5,31 BT. Pamiętajmy jednak, że cudzołóstwo nie powinno być bardziej niszczące dla małżeństwa od jakiegokolwiek innego grzechu. Jeśli więc faktycznie „przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili”. Mt 6,12 BT i uwolnimy się od negatywnego nastawienia, Bóg będzie mógł nas uleczyć i odnowić wzajemną miłość.

Podsumowanie. Sprawa rozwodu to temat bolesny, związany z czyimś bólem, niespełnieniem, zawodem, walką z nałogami czy depresją. Jednak Pan mówi o związku małżeńskim wyraźnie: „Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich (...)”. Hbr 13,4 BW. „Wobec żony młodości twojej nie postępuj zdradliwie! Jeśli ktoś nienawidząc oddalił [żonę swoją] - mówi Pan, Bóg Izraela – wtedy gwałt pokrywał swoją szatą. Mówi Pan Zastępów: Strzeżcie się więc w duchu waszym i nie postępujcie zdradliwie!”. Ml 2,15-16 BT. „Baczcie więc pilnie, jak macie postępować, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy”. Ef 5,15 BW.

Według Słownika języka polskiego PWN, żona/mężatka to „kobieta pozostająca z mężczyzną w związku małżeńskim (w stosunku do tego mężczyzny); kobieta mająca męża”.

Pierwszy raz o mężatce/żonie czytamy w 1 Księdze Biblii: „A z żebra, które wyjął z człowieka, ukształtował Pan Bóg kobietę i przyprowadził ją do człowieka. Wtedy rzekł człowiek: Ta dopiero jest kością z kości moich i ciałem z ciała mojego. Będzie się nazywała mężatką, gdyż z męża została wzięta. Dlatego opuści mąż ojca swego i matkę swoją i złączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem”. Rdz 2,22-24 BW. Nowy Testament tak postrzega tę „jedność”: „A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela”. Mt 19,6 BT.

Dlaczego Ewa została stworzona z żebra Adama? Ponieważ to u jego boku jest jej miejsce. Biblia mówi: „I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Potem Pan Bóg rzekł: Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc”. Rdz 2,20.18 BT.

Kiedy Pan Bóg stworzył „człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę”, miał dla nich przygotowany plan: „Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi”. Rdz 1,27.28 BT. Od tego czasu mężczyzna i kobieta żyli razem.

Jaką radę daje Paweł odnośnie do seksualności w małżeństwie? Biblia mówi: „Mąż niechaj oddaje żonie, co jej się należy, podobnie i żona mężowi. Nie żona rozporządza własnym ciałem, lecz mąż; podobnie nie mąż rozporządza własnym ciałem, lecz żona. Nie strońcie od współżycia z sobą, chyba za wspólną zgodą do pewnego czasu, aby oddać się modlitwie, a potem znowu podejmujcie współżycie, aby was szatan nie kusił z powodu niepowściągliwości waszej. A to, co mówię, jest zaleceniem, a nie rozkazem". 1 Kor 7,3-6 BW.

Co na temat nierozerwalności małżeństwa mówi Biblia? W Starym Testamencie czytamy o liście rozwodowym: „Jeśli mężczyzna poślubi kobietę i zostanie jej mężem, lecz nie będzie jej darzył życzliwością, gdyż znalazł u niej coś odrażającego, napisze jej list rozwodowy, wręczy go jej, potem odeśle ją od siebie. Jeśli ona wyszedłszy z jego domu, pójdzie i zostanie żoną innego, a ten drugi też ją znienawidzi, wręczy jej list rozwodowy i usunie ją z domu, albo jeśli ten drugi mąż, który ją poślubił, umrze, nie będzie mógł pierwszy jej mąż, który ją odesłał, wziąć jej powtórnie za żonę jako splugawionej. To bowiem budzi odrazę u Pana, a ty nie możesz dopuścić do takiej nieprawości w kraju, który ci daje w posiadanie Pan, Bóg twój”. Pwt 24,1-4 BT.

W Nowym Testamencie tę kwestię Pan Jezus ujął zupełnie inaczej: „Gdy Jezus dokończył tych mów, opuścił Galileę i przeniósł się w granice Judei za Jordan. Poszły za Nim wielkie tłumy, i tam ich uzdrowił. Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu? On odpowiedział: Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela. Odparli Mu: Czemu więc Mojżesz polecił dać jej list rozwodowy i odprawić ją? Odpowiedział im: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony; lecz od początku tak nie było. A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę – chyba w wypadku nierządu – a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo”. Mt 19,1-9 BT. „Albowiem zamężna kobieta za życia męża jest z nim związana prawem; ale gdy mąż umrze, wolna jest od związku prawnego z mężem. A zatem, jeśli za życia męża przystanie do innego mężczyzny, będzie nazwana cudzołożnicą, jeśliby jednak mąż zmarł, wolna jest od przepisów prawa i nie jest cudzołożnicą, gdy zostanie żoną drugiego męża". Rz 7,2 BT. „Lecz kto cudzołoży, ten jest niemądry: na własną zgubę to czyni". Prz 6,32 BT.

Jakie rady odnośnie bycia żoną czy nie, udziela apostoł Paweł? Biblia mówi: „Podobnie i dziewica, jeśli wychodzi za mąż, nie grzeszy. Tacy jednak cierpieć będą udręki w ciele, a ja chciałbym ich wam oszczędzić. Podobnie i kobieta: niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, o to, by była święta i ciałem, i duchem. Ta zaś, która wyszła za mąż, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać mężowi. Żona związana jest tak długo, jak długo żyje jej mąż. Jeżeli mąż umrze, może poślubić kogo chce, byleby w Panu. Szczęśliwszą jednak będzie, jeżeli pozostanie tak, jak jest, zgodnie z moją radą”. 1 Kor 7,28,34 BT.

Jaki wzór relacji w małżeństwie dla żon podaje Biblia? Biblijny zamysł małżeństwa to jedność między dwiema osobami, która obrazuje relację jedności Chrystusa z Jego Kościołem. Biblia mówi: „Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej! Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus – Głową Kościoła: On – Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom – we wszystkim. W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego! A żona niechaj się odnosi ze czcią do swojego męża!”. Ef 5,21-25.33 BT. „Żony bądźcie poddane mężom, jak przystało w Panu”. Kol 3,18 BT. „Tak samo żony niech będą poddane swoim mężom, aby nawet wtedy, gdy niektórzy z nich nie słuchają nauki, przez samo postępowanie żon zostali [dla wiary] pozyskani bez nauki, gdy będą się przypatrywali waszemu, pełnemu bojaźni, świętemu postępowaniu. Ich ozdobą niech będzie nie to, co zewnętrzne: uczesanie włosów i złote pierścienie ani strojenie się w suknie, ale wnętrze serca człowieka o nienaruszalnym spokoju i łagodności ducha, który jest tak cenny wobec Boga. Tak samo bowiem i dawniej święte niewiasty, które miały nadzieję w Bogu, same siebie ozdabiały, a były poddane swoim mężom”. 1 P 31-5 BT.

Czy po zmartwychwstaniu zbawieni będą mogli pozostawać w relacji mąż - żona? Biblia mówi: „Wówczas podeszło do Niego kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie. Wziął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę. Jezus im odpowiedział: Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania”. Łk 20,27-36 BT.

Podsumowanie. Biblia mówi: „Dzielna kobieta – trudno o taką – jej wartość przewyższa perły, Serce małżonka ufa jej, nie brak mu niczego, Gdyż wyświadcza mu dobro, a nie zło, po wszystkie dni swojego życia; Dba o wełnę i len i pracuje żwawo swoimi rękami. Podobna jest do okrętów handlowych, z daleka przywozi żywność. Wstaje wcześnie, gdy jeszcze jest noc; daje żywność swoim domownikom, a swoim służącym, co im się należy. Gdy zeche mieć rolę, nabywa ją, pracą swoich rąk zasadza winnicę. Mocą przepasuje swoje biodra i rześko porusza ramionami. Wyczuwa pożytek ze swojej pracy, jej lampa także w nocy nie gaśnie. Wyciąga ręce po kądziel, swoimi palcami chwyta wrzeciono. Otwiera swoją dłoń przed ubogim, a do biedaka wyciąga swoje ręce. Nie boi się śniegu dla swoich domowników, bo wszyscy jej domownicy mają po dwa ubrania. Sama sobie sporządza okrycia, jej szata jest z purpury i bisioru. Mąż jej jest w bramach szanowany, zasiada w radzie starszych kraju. Wyrabia spodnią bieliznę i sprzedaje ją, i pasy dostarcza kupcowi. Dziarskość i dostojność jest jej strojem, z uśmiechem na twarzy patrzy w przyszłość. Gdy otwiera usta, mówi mądrze, a jej język wypowiada dobre rady. Czuwa nad biegiem spraw domowych, nie jada chleba nie zapracowanego. Jej synowie nazywają ją szczęśliwą, jej mąż sławi ją, mówiąc: Jest wiele dzielnych kobiet, lecz ty przewyższasz wszystkie! Zmienny jest wdzięk i zwiewna jest uroda, lecz bogobojna żona jest godna chwały. Oddajcie jej, co się jej należy! Niech ją w bramach wysławiają jej czyny!”. Prz 31,10-31 BT.

Pierwsze znaczenie, według Słownika języka polskiego, słowa mąż brzmi: jest to „mężczyzna pozostający z kobietą w związku małżeńskim (w stosunku do tej kobiety)”. Biblia mówi: „Kto znalazł żonę – dobro znalazł i zyskał łaskę u Pana”. Prz 18,22 BT.

Jak, według Biblii, mężczyzna stał się mężem? W trakcie stwarzania Pan Bóg dostrzegł pewien problem dotyczący Adama, więc rzekł: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą (wg innych przekładów „mężatką”), bo ta z mężczyzny została wzięta. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. Rdz 2,18.22-24 BT.

Jak mężowie powinni traktować swoje żony? Z uwagi na to, „że głową każdego męża jest Chrystus, a głową żony mąż, a głową Chrystusa Bóg” 1 Kor 11,3 BW, Biblia o stosunku męża do żony mówi: „Bądźcie zawsze pokorni, łagodni, cierpliwi. Znoście jedni drugich z [prawdziwą] miłością. Starajcie się trwać w jedności, którą zapewnia wam Duch [Święty], troszcząc się nawzajem o zachowanie pokoju”. Ef 4,2.3 BWP. „Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo, aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy, lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany. Tak też mężowie powinni miłować żony swoje, jak własne ciała. Kto miłuje żonę swoją, samego siebie miłuje”. Ef 5,25-28 BW. „Wy, mężowie, również powinniście być rozumni we współżyciu ze swymi małżonkami, pamiętając o tym, że są one istotami słabszymi. Odnoście się do nich z całym szacunkiem, gdyż jest im przyobiecana tak jak wam łaska przyszłego życia. Postępujcie tak, by nic nie stało na przeszkodzie waszym wspólnym modlitwom”. 1 P 3,7 BWP.

Biblia zabrania słownego i fizycznego znęcania się nad współmałżonkiem: „Mężowie, miłujcie żony swoje i nie bądźcie dla nich przykrymi”. Kol 3,19 (BW). „Odrzuciwszy więc wszelkie zło, wszelki podstęp i udawanie, zazdrość i jakiekolwiek złe mowy, wszystkich szanujcie”. 1 P 2,1.17 BT. „Bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni! Nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie! Przeciwnie zaś, błogosławcie!”. 1 P 3,8.9 BT.

Co robić, by małżeństwo było udane? Aby małżeństwo było szczęśliwe, powinno się rozwiązywać wszelkie nieporozumienia na bieżąco. Biblia mówi: „Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym”. Ef 4,26 (BW). „Miłe słowa są jak plaster miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała”. Prz 16,24 BW.

W jaki sposób mąż powinien sprawować otrzymaną od Boga władzę w rodzinie? Biblia mówi: „Wobec żony młodości twojej nie postępuj zdradliwie!”. Ml 2,15 BT. „Tak też mężowie powinni miłować żony swoje, jak własne ciała. Kto miłuje żonę swoją, samego siebie miłuje”. Ef 5,28 (BW). „Baczcie więc pilnie, jak macie postępować, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy”. Ef 5,15 BW. Najważniejsze jest jednak spojrzenie na stosunek męża do żony przez przykład Pana Jezusa: „Wciąż miłujcie swe żony, jak też Chrystus umiłował zbór”. Ef 5,25 BW. Nadmienić w tym miejscu należy, że Jezus po pierwsze własne życie cenił mniej niż życie kościoła: „Po tym poznaliśmy miłość, że On za nas oddał życie swoje; i my winniśmy życie oddawać za braci”. 1 J 3:16 BW, a po drugie – podchodził do kościoła z perspektywy sługi: „A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”. Mt 20,27.28 BT. Tę oznakę pokory Jezusa apostoł Paweł ujął tymi słowy: „On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej”. Flp 2,6-8 BT. Dlatego panowanie męża, w rzeczy samej, oznacza służenie żonie.

Co na temat życia seksualnego w małżeństwie mówi Biblia? Myśląc o żonie w taki sposób, jak zaleca Biblia: „O jak piękna jesteś, jakże wdzięczna, umiłowana, pełna rozkoszy! Postać twoja wysmukła jak palma, a piersi twe jak grona winne. Rzekłem: wespnę się na palmę, pochwycę gałązki jej owocem brzemienne. Tak! Piersi twe niech mi będą jako grona winne, a tchnienie twe jak zapach jabłek. Usta twoje jak wino wyborne, które spływa mi po podniebieniu, zwilżając wargi i zęby” Pnp 7,7-10 BT, mężowi nietrudno będzie zastosować biblijne rady: „Pij wodę z własnej cysterny, tę, która płynie z twej studni. Na zewnątrz mają bić twoje źródła? Tworzyć na placach strumienie? Niech służy dla ciebie samego, a nie innym wraz z tobą; niech źródło twe świętym zostanie, znajduj radość w żonie młodości. Przemiła to łania i wdzięczna kozica, jej piersią upajaj się zawsze, w miłości jej stale czuj rozkosz!”. Prz 5,15-19 BT. „Używaj życia ze swoją ukochaną żoną po wszystkie dni twojego marnego bytowania, jakie ci dał pod słońcem, bo to jest twój udział w życiu i trudzie, jaki znosisz pod słońcem”. Prz 9,9 BW. „Dobrze jest, jeżeli mężczyzna nie dotyka kobiety; Jednak ze względu na niebezpieczeństwo wszeteczeństwa, niechaj każdy ma swoją żonę i każda niechaj ma własnego męża. Mąż niechaj oddaje żonie, co jej się należy, podobnie i żona mężowi. Nie żona rozporządza własnym ciałem, lecz mąż; podobnie nie mąż rozporządza własnym ciałem, lecz żona. Nie strońcie od współżycia z sobą, chyba za wspólną zgodą do pewnego czasu, aby oddać się modlitwie, a potem znowu podejmujcie współżycie, aby was szatan nie kusił z powodu niepowściągliwości waszej". 1 Kor 7,1-6 BW.

Którymi przykazaniami Bóg ochrania małżeństwo? Siódmym i dziesiątym. Biblia mówi: „Nie cudzołóż” oraz: „…nie pożądaj żony bliźniego…”. Wj 20,14.17 BW. I dodaje: „Tak ten, kto idzie do żony bliźniego, kto jej dotknie, nie ujdzie karania. Lecz kto cudzołoży, ten jest niemądry: na własną zgubę to czyni. Chłostę i wstyd on tu znajdzie, a jego hańba się nie zmaże: bo zazdrość pobudza gniew męża, nie okaże litości w dniu pomsty, na okup za winę nie spojrzy, dary odrzuci, choćbyś je mnożył”. Prz 6,31-35 BT. „Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich, a łoże nieskalane; rozpustników bowiem i cudzołożników sądzić będzie Bóg”. Hbr 13,4 BW. „Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa". Mt 5,27-28 BT.

Czy mąż może dać żonie list rozwodowy? Biblia mówi: „Tym zaś, którzy trwają w związkach małżeńskich, nakazuję nie ja, lecz Pan: Żona niech nie odchodzi od męża ... Mąż również niech nie oddala żony. Jeśli któryś z braci ma żonę niewierzącą i ta chce razem z nim mieszkać, niech jej nie oddala!". 1 Kor 7,10-12 BT. „I rzekł (Jezus): Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela. Odparli Mu: Czemu więc Mojżesz polecił dać jej list rozwodowy i odprawić ją? Odpowiedział im: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony; lecz od początku tak nie było. A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę – chyba w wypadku nierządu – a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo”. Mt 19,5-9 BT.

W drugim znaczeniu terminu mąż mowa jest „o mężczyźnie godnym szacunku ze względu na zalety charakteru, umysłu lub szczególne zasługi.” (SJP PWN). W Biblii tacy mężczyźni określani są mianem mąż Boży, bogobojny, mądry. Oto kilka przykładów: „A to jest błogosławieństwo, którym Mojżesz, mąż Boży, pobłogosławił synów izraelskich przed swoją śmiercią”. Pwt 33,1 BT. „Znalazłem Dawida, syna Jessego, męża według serca mego, który wykona całkowicie wolę moją”. Dz 13,22 BW. O Samuelu czytamy: „A ten mu odrzekł: Wszak jest w tym mieście mąż Boży; jest to mąż czcigodny. Wszystko co mówi, sprawdza się”. 1 Sm 9,6 BW. I o Elizeuszu: „Rzekła: Oto teraz wiem, że ten mąż Boży, który stale do nas zachodzi, jest święty”. 2 Krl 4,9 BT. „Żył w ziemi Us człowiek imieniem Hiob. Był to mąż sprawiedliwy, prawy, bogobojny i unikający zła”. Hi 1,1 BT. „Setnik Korneliusz, mąż sprawiedliwy i bogobojny, cieszący się uznaniem całego narodu żydowskiego”. Dz 10,22 BW. „A był wtedy w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon; człowiek ten był sprawiedliwy i bogobojny i oczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim”. Łk 2,25 BW. „Każdy więc, kto słucha tych słów moich i wykonuje je, będzie przyrównany do męża mądrego, który zbudował dom swój na opoce. I spadł deszcz ulewny, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, ale on nie runął, gdyż był zbudowany na opoce”. Mt 7,24.25 BW.

Czy Biblia podaje inne znaczenia miana „mąż”? W Biblii słowo to odnosi się również po prostu do mężczyzny. Jezus powiedział: „A każdy, kto słucha tych słów moich, lecz nie wykonuje ich, przyrównany będzie do męża głupiego, który zbudował swój dom na piasku. I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, i runął, a upadek jego był wielki”. Mt 7,26.27 BW. „Doniesiono o tym królowi Jerycha w tych słowach: Oto mężowie z Izraelitów przybyli tu tej nocy, by wybadać kraj”. Joz 2,2 BT. „Wówczas prorok Izajasz przyszedł do króla Ezechiasza i zagadnął go: Co mówili ci mężowie i skąd przybyli do ciebie?”. Iz 39,3 BT. „Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo?”. Dz 1,10.11 BT. „Wtem nadszedł ktoś i doniósł im: Mężowie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud”. Dz 5,25 BW.

Mężem określany jest też mężczyzna niewierzący, bezbożny. Biblia mówi: „Człowiek niegodziwy, mąż bezbożny, chodzi z fałszem na ustach, mruga oczyma, daje znaki nogami, palcami wskazuje, w sercu swoim chowa podstęp, ustawicznie knuje zło, sieje niezgodę”. Prz 6,12-14 BW. „Wówczas rozkazał społeczności: Oddalcie się od namiotów tych bezbożnych mężów! Nie dotykajcie niczego, co do nich należy, byście nie zginęli przez ich grzechy!”. Lb 16,26 BT, „Radością głupiego – czyny haniebne, a męża rozważnego – mądrość. Oczekiwanie uczciwych – radością, nadzieja bezbożnych przepadnie”. Prz 10,23.28 BT. „Bezbożni zaś są jak morze wzburzone, które się nie może uciszyć i którego fale wyrzucają muł i błoto. Nie ma pokoju – mówi Bóg mój – dla bezbożnych”. Iz 57,20.21 BT, a których los przepowiada Biblia: „A to samo słowo zabezpieczyło obecnie niebo i ziemię jako zachowane dla ognia na dzień sądu i zguby bezbożnych ludzi”. 2 P 3,7 BT.

Podsumowanie. Biblia mówi: „Błogosławiony każdy, który się boi Pana, który kroczy jego drogami! Owoc trudu rąk swoich spożywać będziesz, będziesz szczęśliwy i dobrze ci się powiedzie. Żona twoja będzie jak owocująca winnica w obrębie zagrody twojej, dzieci twoje jak sadzonki oliwne dokoła stołu twego. Tak oto błogosławiony będzie mąż, który się boi Pana! Niech ci błogosławi Pan z Syjonu, abyś oglądał szczęście Jeruzalemu po wszystkie dni życia twego! I abyś oglądał dzieci synów twoich!”. Ps 128 BT.

Jakie prawo zabrania fizycznego i słownego znęcania się nad współmałżonkiem? Biblia mówi: „Mężowie, miłujcie żony swoje i nie bądźcie dla nich przykrymi.” Kol 3, 19 BW.

Bóg zabrania kazirodztwa. Biblia mówi: „Nikt nie będzie się zbliżał do swojego krewnego, aby odsłaniać jego nagość.” Kpł 18, 6 BW.

Przemoc jest cechą osoby niewierzącej. Biblia mówi: „Z owocu swoich ust człowiek spożywa dobre, lecz pragnieniem niewiernych jest gwałt.” Prz 13, 2 BW.

Nie powinniśmy podziwiać i naśladować ludzi, którzy stosują przemoc fizyczną lub słowną wobec innych. Biblia mówi: „Nie zazdrość człowiekowi gwałtownemu i nie obieraj żadnej jego drogi.” Prz 3, 31 BW.

Ludzie, którzy obrażają innych słowami, objawiają tym swój prawdziwy charakter i odbiorą za to zapłatę. Biblia mówi: „Kto strzeże swoich ust, zachowuje życie, kto zaś nie powściąga swoich warg, gotuje sobie zgubę.” Prz 13, 3 BW.

Bóg daje ukojenie tym, którzy są ofiarami przemocy. Biblia mówi: „Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego, Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam. Bo On wybawi cię z sidła ptasznika I od zgubnej zarazy. Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest tarczą i puklerzem. Nie ulękniesz się strachu nocnego Ani strzały lecącej za dnia, Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe. Chociaż padnie u boku twego tysiąc, A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie. Owszem, na własne oczy ujrzysz I będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych. Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją, Nie dosięgnie cię nic złego I plaga nie zbliży się do namiotu twego, Albowiem aniołom swoim polecił, Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich. Na rękach nosić cię będą, Byś nie uraził o kamień nogi swojej. Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Lwiątko i potwora rozdepczesz. Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje. Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę, Długim życiem nasycę go I ukażę mu zbawienie moje.” Ps 91, 1-16 BW.

Bóg pomaga tym, którzy są ofiarami przemocy i kocha ich. Biblia mówi: „...Pan podnosi zgnębionych, Pan kocha sprawiedliwych.” Ps 146, 8 BW.

Ludzie, którzy stosują przemoc wobec innych, otrzymają sprawiedliwą zapłatę za swoje uczynki. Biblia mówi: „On odpłaci im za niegodziwość, A z powodu złości wytraci ich; Wytraci ich Pan, Bóg nasz.” Ps 94, 23 BW.

Bóg obiecał nam bezpieczeństwo i spokojny sen. Biblia mówi: „Synu mój! Zachowuj przezorność i roztropność i nie spuść ich z oczu, a będą one życiem twojej duszy i ozdobą twojej szyi. Wtedy bezpiecznie chodzić będziesz swoją drogą, a twoja noga nie potknie się. Gdy się położysz do snu, nie będziesz się bał, a gdy zaśniesz, będziesz miał miły sen.” Prz 3, 21-24 BW.

Małżeństwo jest stałym, poświęconym przymierzem pomiędzy mężczyzną i kobietą. Biblia mówi: „Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i zyskał upodobanie u Pana”. Prz 18,22 BT. „...Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i połączy się z żoną swoją, i będą ci dwoje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza”. Mt 19,5-6 BW.

W jaki sposób mężowie powinni traktować swoje żony? Biblia mówi: „Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo, aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany. Tak też mężowie powinni miłować żony swoje, jak własne ciała. Kto miłuje żonę swoją, samego siebie miłuje”. Ef 5,25-28 BW.

Mężowie powinni szanować swoje żony. Biblia mówi: „Podobnie wy, mężowie, postępujcie z nimi z wyrozumiałością jako ze słabszym rodzajem niewieścim i okazujcie im cześć, skoro i one są dziedziczkami łaski żywota, aby modlitwy wasze nie doznały przeszkody”. 1 P 3,7 BW.

W jaki sposób żony powinny traktować swoich mężów? Biblia mówi: „Żony, bądźcie uległe mężom swoim jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak Chrystus Głową Kościoła, ciała, którego jest Zbawicielem. Ale jak Kościół podlega Chrystusowi, tak i żony mężom swoim we wszystkim”. Ef 5,22-24 BW.

Czy oznacza to, że tylko żony powinny być ugodowe i uległe? Nie! Małżeństwo wymaga kompromisów z obu stron. Biblia mówi: „Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej!”. Ef 5,21 BT.

Biblia zabrania słownego i fizycznego znęcania się nad współmałżonkiem. Biblia mówi: „Mężowie, miłujcie żony swoje i nie bądźcie dla nich przykrymi”. Kol 3,19 BW.

Jeżeli pragniesz, aby twoje małżeństwo było szczęśliwe, staraj się rozwiązywać wszelkie nieporozumienia na bieżąco. Biblia mówi: „Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym”. Ef 4,26 BW.

W swoim związku pielęgnuj i rozwijaj wzajemne zrozumienie i poczucie jedności. Biblia mówi: „Bądźcie zawsze pokorni, łagodni, cierpliwi. Znoście jedni drugich z [prawdziwą] miłością. Starajcie się trwać w jedności, którą zapewnia wam Duch [Święty], troszcząc się nawzajem o zachowanie pokoju”. Ef 4,2-3 BWP.

Którymi przykazaniami Bóg ochrania małżeństwo? W przykazaniu siódmym i dziesiątym Pan Bóg nakazuje: „Nie cudzołóż” i „...nie pożądaj żony bliźniego...”. Wj 20,14.17 BW.

W jaki sposób powinniśmy traktować małżeństwo? Biblia mówi: „Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich, a łoże nieskalane; rozpustników bowiem i cudzołożników sądzić będzie Bóg”. Hbr 13,4 BW. „Żonie swojej młodości niechaj nikt się nie sprzeniewierza. Bo nienawidzę rozwodu - mówi WIEKUISTY, Bóg Israela, i tego, co krzywdę zakrywa swoim płaszczem - mówi WIEKUISTY Zastępów. Dlatego strzeżcie się w waszym duchu oraz się nie sprzeniewierzajcie.”. Ml 2,15.16 NBG.

Jezus podał jedyny, dopuszczalny powód zakończenia małżeństwa. Biblia mówi: „A Ja wam powiadam, że każdy, kto opuszcza żonę swoją, wyjąwszy powód wszeteczeństwa, prowadzi ją do cudzołóstwa, a kto by opuszczoną poślubił, cudzołoży”. Mt 5,32 BW. I choć niewierność jednego ze współmałżonków jest biblijnym powodem do rozwodu, nie oznacza to jednak, że musi do tego dojść. Biblia wiele mówi o przebaczaniu. Jeśli prosimy Pana: „… i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawini...”. Łk 11,4 BT. Dlaczego więc nie przebaczyć, skoro Pan Bóg powiedział: „nienawidzę rozwodu”. Ml 2,16 NBG? „Baczcie więc pilnie, jak macie postępować, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy”. Ef 5,15 BW.

Jak długo powinno trwać małżeństwo? Biblia mówi: „Albowiem zamężna kobieta za życia męża jest z nim związana prawem; ale gdy mąż umrze, wolna jest od związku prawnego z mężem”. Rz 7,2 BW. Fakt, że współmałżonek jest osobą niewierzącą, nie jest wystarczającym powodem do niszczenia związku. Biblia mówi: „Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli jakiś brat ma żonę pogankę, a ta zgadza się na współżycie z nim, niech się z nią nie rozwodzi; i żona, która ma męża poganina, a ten zgadza się na współżycie z nią, niech się z nim nie rozwodzi. Albowiem mąż poganin uświęcony jest przez żonę i żona poganka uświęcona jest przez wierzącego męża; inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, a tak są święte”. 1 Kor 7,12-14 BW.

Biblia podaje radę dotyczącą wyboru współmałżonków: „Nie bądźcie takimi, co dźwigają jarzmo w nierównym zaprzęgu z niewierzącymi; gdyż jakie jest zespolenie sprawiedliwości z bezprawiem? Lub jakie zespolenie światła z ciemnością?”. 2 Kor 6,14 NBG.

Flirt i pożycie seksualne są błogosławione przez Boga tylko w związku małżeńskim. Biblia mówi: „Niech będzie błogosławiony twój zdrój, a raduj się z żony twojej młodości! Miłej jak łania, powabnej jak gazela! Niech jej piersi zawsze sprawiają ci rozkosz, upajaj się ustawicznie jej miłością!”. Prz 5,18-19 BW.

Podsumowanie. Obraz dzisiejszego małżeństwa drastycznie odbiega od obrazu ukazanego w Piśmie Świętym. Nie pamiętamy już, że małżeństwo to nie instytucja, lecz szczególna relacja mężczyzny i kobiety, w której do śmierci jednego z małżonków stają się oni „jednym ciałem”. Mt 19,5 BW. Oczywiście w tej jedności są dwa serca, dwie osobowości i dwie wolne wole. Jak sobie z tym poradzić w różnych małżeńskich sytuacjach? Biblia mówi: „Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy. A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości. A w sercach waszych niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też powołani jesteście w jednym ciele; a bądźcie wdzięczni”. Kol 3,12-15 BT.

Biblia zabrania kazirodztwa. Biblia mówi: „Nikt nie będzie się zbliżał do swojego krewnego, aby odsłaniać jego nagość; Jam jest Pan!” Kpł 18,6 BW.